Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K. S. o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z odpowiedzią i aktami w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] września 2009 r. znak [...] w przedmiocie przyznania odprawy oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby p o s t a n a w i a: oddalić wniosek
Pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. sprecyzowanym pismami z dnia 29 stycznia 2010 r. i dnia 22 lutego 2010 r. pełnomocnik skarżącej wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., za nieprzekazanie skargi, odpowiedzi i akt w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1920/09. Pełnomocnik skarżącej podniósł, że pełnomocnik Dyrektora Generalnego Służby Więziennej spowodował niezasadne opóźnienie w rozpatrywaniu spraw, w tym sprawy wskazanej wyżej, przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. W ocenie pełnomocnika skarżącej spełnione zostały przesłanki do wymierzenia grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a. Strona domaga się wymierzenia grzywny pełnomocnikowi organu za umyślne wstrzymanie i opóźnianie przekazania spraw do rozpatrzenia przez Sąd.
Postępowanie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1920/09 prowadzone jest przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] września 2009 r. znak [...] w przedmiocie przyznania odprawy oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby.
Skarga ta wniesiona została do Sądu za pośrednictwem organu w dniu 12 października 2009 r. i przekazana została Sądowi wraz z odpowiedzią oraz aktami sprawy w dniu 18 listopada 2009 r. (data stempla pocztowego). Obecnie sprawa II SA/Wa 1920/09 oczekuje na wyznaczenie terminu rozprawy.
W odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny pełnomocnik organu wniósł o jego oddalenie, wskazując, że przepis art. 55 § 1 P.p.s.a. pozwala na wymierzenie grzywny organowi administracyjnemu w postępowaniu w sprawie niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania skargi sądowi wraz z odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia, taka zaś sytuacja w sprawie II SA/Wa 1920/09 nie miała miejsca. Ponadto wskazał, że działania pełnomocnika organu były zgodne z zasadami wykonywania zawodu radcy prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a.
W niniejszej sprawie Dyrektor Generalny Służby Więziennej wypełnił ciążący na nim obowiązek przekazania do Sądu skargi, odpowiedzi na skargę i akt postępowania administracyjnego. Ostatnim dniem na nadesłanie skargi był dzień 12 listopada 2009 r. Przekazując Sądowi skargę wraz z aktami sprawy w dniu 18 listopada 2009 r. organ nie dochował wprawdzie terminu, jednakże 6-dniowe opóźnienie nie uzasadnia wymierzenia grzywny w niniejszej sprawie.
Wymierzenie grzywny jest środkiem dyscyplinującym, mającym spowodować wykonanie przez organ obowiązku określonego w art. 54 § 2 P.p.s.a. W związku z tym, że obowiązek ten został w niniejszej sprawie wykonany przez organ, nie zachodzi podstawa do wymierzenia grzywny. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podziela pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażony w postanowieniu z dnia 19 stycznia 2007 r. sygn. akt I OSK 2015/06, zgodnie z którym "(...) przepis art. 55 § 1 ustawy P.p.s.a. ma na celu wyegzekwowanie od organu administracji wypełnienia przezeń obowiązków procesowych. Nie jest to forma "kary" za uchybienie terminowi określonemu w art. 54 § 2 ustawy. Rozpoznając wniosek o wymierzenie grzywny Sąd orzeka na podstawie stanu faktycznego z chwili orzekania, a zatem uchybienie przez organ 30-dniowemu terminowi nie stanowi podstawy do nałożenia grzywny, jeżeli mimo opóźnienia, przekazał on sądowi akta wraz z odpowiedzią na skargę przed rozpoznaniem wniosku.(...)". Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.
Sąd wskazuje jednocześnie, że ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje możliwości wymierzenia grzywny pełnomocnikowi organu, jak również organowi I instancji. Nadto, wszelkie czynności podejmowane w sprawie przez pełnomocnika dokonywane są w imieniu i na rzecz organu.
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 54 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.