Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku H. o wymierzenie Prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu grzywny za nieprzekazanie skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy w sprawie ze skargi H. na bezczynność Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] marca 2009 r. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze organizacji społecznej postanawia - oddalić wniosek-
W dniu 15 października 2009 r. H. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie Prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), grzywny za nieprzekazanie Sądowi jej skargi z dnia 20 sierpnia 2009 r. na bezczynność Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] marca 2009 r. o dopuszczenie do udziału, w charakterze organizacji społecznej, w prowadzonym przez organ postępowaniu w sprawie z odwołania L. W. od decyzji Dyrektora Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w G. nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia dokumentów, wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
W odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny organ wniósł o jego oddalenie. Przyznał, iż wprawdzie przekroczony został 30-dniowy termin, o którym mowa w art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jednak organ wywiązał się z ustawowego obowiązku i w dniu 29 października 2009 r. przekazał skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę do Sądu. Podkreślił, iż art. 55 § 1 powołanej ustawy ma na celu zdyscyplinowanie organu administracji do przekazania sądowi zaległej skargi, zatem w niniejszej sprawie cel ten został osiągnięty.
Organ podniósł ponadto, iż przedmiotowa skarga na bezczynność jest nieuzasadniona, gdyż postanowieniem nr [...] z dnia [...] października 2009 r. dopuszczono H. do udziału w wymienionym postępowaniu administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W ocenie Sądu przedmiotowy wniosek o wymierzenie grzywny nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2). Stosownie zaś do treści art. 55 § 1 powołanej ustawy, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6, czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.
Powołany wyżej przepis art. 55 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ma na celu wyegzekwowanie od organu administracji wypełnienia przez niego obowiązków procesowych. Nie jest to forma "kary" za uchybienie terminowi, określonemu w art. 54 § 2 ustawy. Rozpoznając wniosek o wymierzenie grzywny Sąd orzeka na podstawie stanu faktycznego w chwili orzekania, a zatem uchybienie przez organ trzydziestodniowemu terminowi nie stanowi podstawy do nałożenia grzywny, jeżeli mimo opóźnienia, przekazał on sądowi akta wraz z odpowiedzią na skargę przed rozpoznaniem wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 2007 r. sygn. akt I OSK 2015/06).
Nie ulega wątpliwości, iż w niniejszej sprawie organ nie dochował terminu wskazanego w art. 54 § 2 powołanej ustawy, bowiem przedmiotowa skarga wpłynęła do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w dniu 25 sierpnia 2009 r., natomiast organ przekazał ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę, w dniu 30 października 2009 r. (data stempla pocztowego). Skarga ta została zarejestrowana w tutejszym Sądzie pod sygnaturą II SAB/Wa 170/09.
Mając jednakże na uwadze fakt, iż organ w całości wypełnił obowiązki określone w art. 54 § 2 ustawy, zaś, jak wskazano powyżej, celem instytucji wymierzenia organowi grzywny jest zdyscyplinowanie go do jak najszybszego przekazania sprawy do sądu administracyjnego, Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie brak jest podstaw do jej wymierzenia.
Podkreślić należy, iż nawet strona skarżąca we wniosku o wymierzenie grzywny podaje, iż jej celem nie jest dotkliwe, z finansowego punktu widzenia, ukaranie organu administracji publicznej, a jedynie napiętnowanie jego bezprawnego zachowania i przymuszenie do wywiązania się z ustawowego obowiązku oraz uświadomienie organowi, iż jest on związany zasadą legalizmu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w postanowieniu.