Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. S. z dnia 24 sierpnia 2010 r. o wymierzenie grzywny Ministrowi Nauki i Szkolnictwa Wyższego za nieprzekazanie skargi z dnia 16 marca 2009 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę (sygn. akt II SA/Wa 2049/11) postanawia - wymierzyć Ministrowi Nauki i Szkolnictwa Wyższego grzywnę w wysokości 4.000 zł (cztery tysiące złotych).
W dniu 24 sierpnia 2010 r. Z. S. złożył osobiście w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Lublinie wniosek o wymierzenie m.in. Ministrowi Nauki i Szkolnictwa Wyższego grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z powodu niewykonania przez organ obowiązku określonego w art. 54 § 2 powołanej ustawy dotyczącego skargi z dnia 16 marca
2009 r. Skarga z dnia 16 marca 2009 r., nazwana pozew o stwierdzenie nieważności decyzji wypowiadającej stosunek pracy wniesiona do Sądu Rejonowego
[...], przekazana została przez Sąd Rejonowy [...] Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2010 r. sygn. akt [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, przy piśmie z dnia 14 lipca 2010 r. nr [...] przesłał Ministrowi Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zgodnie z art. 54 P.p.s.a., kopię pozwu z dnia 16 marca 2009 r. oraz kopię postanowienia Sądu Rejonowego [...] z dnia [...] kwietnia 2010 r. celem podjęcia stosownych działań. Pismo Sądu doręczone zostało organowi w dniu 20 lipca 2010 r.
Skarga z dnia 16 marca 2009 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę przekazana została do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu
9 września 2011 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej).
W odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny organ wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu przedstawił dotychczasowy przebieg postępowań administracyjnych oraz przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawach ze skarg Z. S.. Minister stwierdził, że nie był związany pismem WSA w Lublinie z dnia 14 lipca 2010 r. przekazującym kopię skargi z dnia 16 marca 2009 r. bowiem wiążąca była dla niego ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu administracyjnego. Minister podał, że prawomocnym wyrokiem z dnia 11 marca 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1683/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. S. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] października 2008 r. Skarga z dnia 16 marca 2009 r. na decyzję Ministra z dnia [...] października 2008 r. jest bezprzedmiotowa ze względu na powagę rzeczy osądzonej. Organ podał też, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 5 października 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 436/10 odrzucił skargę skarżącego na decyzję Rektora [...] z dnia [...] grudnia 2005 r., nr [...], w sprawie wypowiedzenia stosunku pracy.
W ocenie organu, wniosek o wymierzenie grzywny jest próbą wykorzystania każdej formalnej możliwości doprowadzenia do uchylenia skutków decyzji Rektora [...] z dnia [...] października 2005 r. wypowiadającej skarżącemu stosunek pracy. Taką formalną możliwością stało się w ocenie organu pismo WSA w Lublinie z dnia 14 lipca 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 P.p.s.a.). Stosownie zaś do art. 55 § 1 powołanej ustawy, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a. Grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 P.p.s.a.).