Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Władysław Kulon po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. K. o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie Sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie postanawia: I. wymierzyć Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. grzywnę w kwocie 500 (słownie: pięćset) złotych; II. zasądzić od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. na rzecz R.K. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 6 października 2014 r. R. K. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniosek o wymierzenie Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. grzywny za nieprzekazanie Sądowi jego skargi na bezczynność powyższego organu w przedmiocie dobudowy garażu wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie.
W uzasadnieniu wskazał, że powyższą skargę do tut. Sądu złożył za pośrednictwem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w dniu 13 sierpnia 2014 r., a organ zaniechał jej przekazania wraz z odpowiedzią i aktami sprawy.
Pismem z dnia 21 października 2014 r. (doręczonym 24 października 2014 r.) wezwano Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. do złożenia odpowiedzi na wniosek i przesłania akt administracyjnych doręczając mu jednocześnie wniosek R. K.
Do dnia rozpoznania niniejszego wniosku organ nie przekazał skargi wraz z odpowiedzią na nią oraz aktami administracyjnymi jak również zaniechał odniesienia się do wniosku o wymierzenie grzywny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis z art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. stanowi, że w razie niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę do sądu w terminie trzydziestu dni od jej wniesienia, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Wyłączną przesłanką wymierzenia na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. grzywny jest niewypełnienie przez organ obowiązków z art. 54 § 2 p.p.s.a. w przewidzianym terminie. Wymierzenie więc organowi grzywny uzależnione jest od spełnienia dwóch warunków: stwierdzenia uchybienia przez organ trzydziestodniowemu terminowi do przekazania sądowi skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę oraz złożenia stosownego wniosku przez stronę.
W realiach niniejszej sprawy powyższe przesłanki zostały spełnione. Bezspornie bowiem organ nie przekazał w terminie skargi R. K. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, co też aktualizowało uprawnienie wnioskodawcy do wystąpienia do Sądu z przedmiotowym wnioskiem.
W przedstawionych okolicznościach Sąd nie miał wątpliwości, iż w niniejszej sprawie wystąpiły podstawy do wymierzenia, określonej w art. 55 § 1 p.p.s.a. grzywny, której celem jest pełnienie funkcji dyscyplinującej oraz represyjnej. Wymierzenie grzywny nie ma bowiem wyłącznie na celu dyscyplinowania organu do terminowego wykonywania obowiązków, ale również stanowi sankcję za naruszenie podstawowego prawa jednostki do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Przekroczenie terminu wiąże się bowiem z funkcją represyjną, niezależnie od tego, czy organ przesłał skargę, odpowiedź na skargę i akta przed posiedzeniem sądu, czy też nie. W obu przypadkach spotyka go represja za niedopełnienie tej czynności w przepisanym terminie, a różnica sprowadza się do tego, że w pierwszym przypadku funkcja represyjna występuje obok funkcji dyscyplinującej, w drugim zaś już nie. Z tego też względu sąd, który wymierza grzywnę mimo dopełnienia przez organ obowiązków z art. 54 § 2 p.p.s.a. przed posiedzeniem sądu, ale z uchybieniem terminu, wymierza ją wyłącznie za uchybienie terminu (uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II GPS 3/09).
Natomiast w kwestii wysokości wymierzonej grzywny wskazać należy, iż ustawodawca do uznania Sądu pozostawił ustalenie jej kwoty, pod warunkiem, że jej górna granica nie przekroczy wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. W rozpoznawanej sprawie okolicznością znajdującą odzwierciedlenie w wysokości wymierzonej grzywny jest to, iż w przepisanym ustawą terminie nie przesłano przedmiotowej skargi do tut. Sądu wraz z odpowiedzią na nią oraz aktami administracyjnymi jak również zaniechano ustosunkowania się do złożonego wniosku o wymierzenie grzywny, a tym samym wyjaśnienia przyczyn zaistniałej zwłoki. Ponadto, Sąd miał na względzie to, że organ administracyjny w pełni ponosi odpowiedzialność za poprawne funkcjonowanie urzędu oraz osób w nim zatrudnionych, w tym także za terminowość wykonania zadań oraz bezpieczeństwo przekazywanych do urzędu dokumentów.
W tym stanie rzeczy, mając na uwadze zaistniałe w sprawie okoliczności stanu faktycznego oraz brzmienie art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a., orzeczono jak w pkt. I sentencji postanowienia. Rozstrzygnięcie o kosztach znajduje natomiast swoje uzasadnienie w brzmieniu art. 200 p.p.s.a.