Skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu, jeżeli strona nie była reprezentowana przez aktualnego pełnomocnika z tej przyczyny, że o posiedzeniu sądowym został powiadomiony pełnomocnik, któremu strona wypowiedziała pełnomocnictwo, ale nie zawiadomiła o tym sądu /art. 411 w związku z art. 94 par. 1 Kpc/.
Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 1998 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Wielofunkcyjnego "H." Spółki z o.o. w G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 25 marca 1996 r. (...) o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 1997 r. (...) postanowił: odrzucić skargę.
Skarżąca "H." Spółka z o.o. wniosła o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 1997 r., III RN 84/97, ze względu na to, że skarżąca została pozbawiona możności działania i obrony swoich praw oraz o uchylenie lub stwierdzenie nieważności tego wyroku i oddalenie rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości. W uzasadnieniu skargi o wznowienie postępowania podniosła, że Sąd Najwyższy zaskarżonym wyrokiem uchylił zaskarżony rewizją nadzwyczajną wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego i oddalił skargę "H." Sp. z o.o. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji wymiarowej celnej w wyniku wznowienia postępowania. Skarżąca zarzuciła, że Sąd Najwyższy rozpoznał sprawę w nieobecności strony oraz ustanowionego w sprawie pełnomocnika, którzy nie zostali powiadomieni o terminie posiedzenia w tej sprawie, mimo że pełnomocnictwo zostało doręczone Sądowi Najwyższemu w dniu 21 listopada 1997 r. W ocenie wnoszącego skargę o wznowienie postępowania pełnomocnictwo udzielone adwokatowi reprezentującemu stronę przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie rozciągało się na postępowanie przed Sądem Najwyższym w niniejszej sprawie. Pozbawienie strony postępowania możności obrony swoich praw stanowi, w ocenie skarżącej, naruszenie zasady równości stron i prawa strony do rzetelnej i sprawiedliwej procedury.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga nie opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Zgodnie z przepisem art. 401 pkt 2 Kpc można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności, jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania. Skarżący opiera skargę o wznowienie postępowania na tej podstawie, że strona i jej jedyny pełnomocnik nie zostali powiadomieni o terminie rozprawy przed Sądem Najwyższym zakończonej wyrokiem z dnia 3 grudnia 1997 r. III RN 79/97, /w skardze błędnie podano datę 7 grudnia 1997 r./, wskutek czego strona została pozbawiona możności działania i obrony swoich praw. Z akt sprawy wynika, że o terminie rozprawy został powiadomiony prawidłowo pełnomocnik strony adwokat Edmund S., którego zakres pełnomocnictwa nie był ograniczony, wbrew twierdzeniu skarżącej, do postępowania przed sądem administracyjnym (...). Z treści udzielonego mu pełnomocnictwa wynika, że pełnomocnictwo to rozciągało się także na postępowanie przed Sądem Najwyższym. W aktach sprawy brak jest ponadto dowodu, że pełnomocnictwo dla adwokata E. S. zostało wypowiedziane ze skutkiem prawnym dla Sądu Najwyższego stosownie do przepisu art. 94 par. 1 Kpc.
Skarżąca nie wykazała, że pełnomocnictwo udzielone radcy prawnemu Elżbiecie B. zostało dołączone przez pełnomocnika do akt sprawy o sygnaturze III RN 79/97 jak tego wymaga przepis art. 89 par. 1 Kpc. Za spełnienie określonego w tym przepisie wymagania nie można uznać złożenia pełnomocnictwa na rozprawach przed Sądem Najwyższym w dniu 21 listopada 1997 r. w innych sprawach skarżącego zawisłych w Sądzie Najwyższym.
Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.