Sąd Najwyższy po rozpoznaniu zagadnienie prawnego przekazanego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 sierpnia 1992 r. II SA 902/92
Czy absolwent dziennych studiów doktoranckich, zakończonych dyplomem doktora posiada status i uprawnienia absolwenta szkoły wyższej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./?
podjął następującą uchwałę:
Zaliczalność okresów pobierania zasiłków przez bezrobotnych do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz do okresów zatrudnienia w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym wynikająca z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. nie stanowi przekonywającego argumentu na rzecz poglądu, że studia doktoranckie powinny być traktowane jako pozostawanie w stosunku pracy ze wszystkimi wynikającymi stąd następstwami w sferze uprawnień pracowniczych.
(...) zaliczalność pewnych okresów zdobywania wykształcenia i kwalifikacji do tzw. stażu pracy zależy od podstawowego i oczywistego warunku to jest uzyskania statusu społeczno-prawnego pracownika.
"Zaliczalność" jest zabiegiem polegającym na sumowaniu pewnych okresów życia, z których jeden, podstawowy musi być okresem pracy o statusie pracowniczym.
Tą myśl wyraża m.in. art. 24 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu, a humanitarne i społeczne przesłanki tej regulacji są oczywiste.