Od ostatecznego orzeczenia dyscyplinarnego Prezesa Głównego Urzędu Ceł przysługuje skarga do sądu administracyjnego /art. 74 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej - Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm. w związku z art. 19 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Marcina Cz. na orzeczenie dyscyplinarne Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 5 lutego 2001 r., (...), w przedmiocie wymierzonej kary dyscyplinarnej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2001 r., II SA 667/01 - uchyla zaskarżone postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 26 marca 2001 r. /II SA 667/01/ odrzucił skargę Marcina Cz. na orzeczenie dyscyplinarne Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 5 lutego 2001 r. (...) w przedmiocie wymierzonej kary dyscyplinarnej. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd stwierdził, że: "Art. 19 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi, że Sąd ten nie jest właściwy w sprawach dyscyplinarnych, chyba że ustawa stanowi inaczej. Regulacji powyższej, odnośnie do funkcjonariuszy celnych nie wyłączył żaden przepis ustawowy".
Minister Sprawiedliwości pismem z dnia 1 sierpnia 2001 r. (...) wniósł rewizję nadzwyczajną od powyższego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2001 r. /II SA 667/01/, zarzucając rażące naruszenie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej /Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o Służbie Celnej/ oraz art. 19 pkt 3 ustawy o NSA, a w konsekwencji na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy o NSA wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej podniesiono w szczególności, że wskazany art. 74 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej - wbrew stwierdzeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego, zawartemu w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia -stanowi wyraźnie, iż od orzeczeń dyscyplinarnych Prezesa Głównego Urzędu Ceł ukaranemu przysługuje prawo odwołania w drodze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wedle art. 19 pkt 3 ustawy o NSA Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy "w sprawach dyscyplinarnych, chyba że ustawa stanowi inaczej". Skoro więc art. 74 ustawy o Służbie Celnej stanowi, iż od ostatecznego orzeczenia dyscyplinarnego przysługuje skarga do sądu administracyjnego, to oznacza to, że w danym wypadku nie obowiązuje wynikające z dyspozycji art. 19 pkt 3 ustawy o NSA wyłączenie właściwości tego Sądu.
W tej sytuacji, w rozpoznawanej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny, odrzucając skargę na orzeczenie dyscyplinarne Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 5 lutego 2001 r. - jako niedopuszczalną ze względu na wyłączenie, o którym mowa w art. 19 pkt 3 ustawy o NSA - rażąco naruszył art. 74 ustawy o Służbie Celnej.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 393[13] par. 1 Kpc w związku z art. 10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 43 poz. 189 ze zm./ orzekł jak w sentencji.