[...]. i program emisji obligacji wpływa na ich prawa, zaś art. 63 Konstytucji daje każdemu prawo do występowania ze skargą lub wnioskiem w sprawie innej osoby za jej zgodą, w imieniu własnym lub w interesie publicznym.
Bank P.wnosił o odrzucenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art.1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 z 2002r. poz.1269/ sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Tak ustanowiona kontrola jest jednak ograniczona ramami ustanowionymi precyzyjnie przez przepisy cytowanej wyżej ustawy p.p.s.a. W art. 3 p.p.s.a. ustanawia zakres przedmiotowy kontroli sądowej działalności administracji publicznej, zaś w dalszych przepisach formułuje inne warunki dopuszczalności przeprowadzania tej kontroli wskazując m.in. podmioty uprawnione do jej inicjowania, terminy w jakich można to czynić a także procedury, które muszą poprzedzić wniesienie skargi do sądu administracyjnego.
Według obowiązującego od 1 stycznia 2004r. art. 50 § 1 p.p.s.a., który znajduje zastosowanie w sprawie niniejszej na mocy art. 97 § 1 cytowanej wyżej ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, organizacja społeczna może wnieść skargę do sądu administracyjnego w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Oba wskazane warunki muszą być spełnione łącznie, aby organizacja społeczna miała legitymację procesową do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Brak któregokolwiek ze wskazanych warunków sprawia, że organizacja społeczna nie jest uprawniona do wniesienia skargi.
W sprawie niniejszej jest niesporne między stronami, że skarżąca organizacja społeczna nie uczestniczyła w postępowaniu administracyjnym. Brak więc jednego z koniecznych warunków uprawniających ją do wniesienia skargi. W tym stanie rzeczy badanie istnienia drugiego warunku lub też badanie zarzutów merytorycznych skierowanych do zaskarżonej decyzji jest zbędne, bowiem sama skarga jest niedopuszczalna.
Zważywszy powyższe Sąd stanął na stanowisku, że posiadając akta składające się ze skargi i odpowiedzi na skargę oraz zgodnych stanowisk stron, co do stanu faktycznego dotyczącego nie uczestniczenia skarżącej w postępowaniu administracyjnym, może wydać rozstrzygnięcie procesowe, nie zachodzi bowiem konieczność badania akt dotyczących wydania zaskarżonej decyzji. Sąd poprzestał więc na posiadanych dokumentach, a wniosek o ukaranie grzywną w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. postanowieniem wydanym na rozprawie - oddalił.
W sprawie niniejszej skarżący dla otwarcia sobie możliwości zainicjowania kontroli sądowo-administracyjnej musiał uczestniczyć w postępowaniu administracyjnym a ponieważ w nim nie uczestniczył, wniesienie przez niego skargi jest niedopuszczalne i wniesiona skarga musiała zostać odrzucona.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 58 § 1 p.6 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji .