Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik - Grzanka po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Stowarzyszenia "A" z siedzibą w G. na zaświadczenie Prezydenta Miasta z dnia 13 maja 2004r. nr [...] w przedmiocie samodzielności lokalu postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 9 lutego 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęła skarga stowarzyszenia zwykłego "A" z siedzibą w G. na zaświadczenie Prezydenta Miasta o samodzielności lokali mieszkalnych.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta, powołując się na prawomocne postanowienie o rozwiązaniu stowarzyszenia, wniósł o oddalenie skargi z uwagi na brak zdolności sądowej podmiotu skarżącego.
W następstwie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 lutego 2009 r. Sąd Rejonowy G. - P. w G. (Wydział VII Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego) nadesłał odpis prawomocnego postanowienia z dnia 20 czerwca 2002 r. wydanego w sprawie o sygn. XII Ns Rej. KRS 8134/01/239, z którego wynika, że stowarzyszenie zwykłe "B" z siedzibą w G. zostało rozwiązane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 25 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) zdolność sądową mają " (...) jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jeżeli przepisy prawa dopuszczają możliwość nałożenia na te jednostki obowiązków lub przyznania uprawnień lub skierowania do nich nakazów i zakazów, a także stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa". Zatem stowarzyszenie zwykłe, działające na podstawie art. 40 - 43 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 ze zm.), może być stroną w postępowaniu przed sądem administracyjnym.
Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2002 r. Sąd Rejonowy w G. Wydział XII Gospodarczy rozwiązał jednak stowarzyszenie zwykłe "C". Orzeczenie to uprawomocniło się z dniem 22 stycznia 2005 r. i z tą datą stowarzyszenie to utraciło swój prawny byt, a co za tym idzie także i zdolność sądową do występowania przed sądami administracyjnymi.
Dotychczasowy przedstawiciel ustawowy stowarzyszenia, w piśmie z dnia 12 marca 2009 r., będącym odpowiedzią na zobowiązanie ustosunkowania się do zarzutu dotyczącego rozwiązania stowarzyszenia nie przedłożył żadnych dokumentów, świadczących o tym, by stowarzyszenie zostało ponownie zarejestrowane, lub by skutecznie wzruszono orzeczenie sądu o rozwiązaniu stowarzyszenia, jak też nie wskazał okoliczności, z których należałoby wywieść takie wnioski. Podnoszone w treści pisma tezy o nieważności postępowania dotyczącego rozwiązania stowarzyszenia zwykłego "D" nie mogą być brane przez sąd administracyjny pod uwagę, bowiem nie jest on właściwy do oceny ważności orzeczeń sądów powszechnych.
Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 5 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej. W tym stanie sprawy Sąd na mocy przywołanego przepisu orzekł jak w sentencji.