Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Gorski po rozpoznaniu w dniu 21 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. D. na decyzję Wojewody z dnia 3 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 21 maja 2010 r. oddalił skargę G. D. na decyzję Wojewody z dnia 3 marca 2010 r. wydaną w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczono skarżącej w dniu 28 czerwca 2010 r.

Po rozpatrzeniu wniosku skarżącej, referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, postanowieniem z dnia 30 lipca 2010 r., przyznał jej prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.

Pismem z dnia 9 sierpnia 2010 r. [...] Izba Adwokacka poinformowała skarżącą i Sąd, że pełnomocnikiem z urzędu został wyznaczony adw. P. Z. Ustanowiony dla skarżącej pełnomocnik z urzędu sporządził i w dniu 17 sierpnia 2010 r. złożył skargę kasacyjną od powyższego wyroku. W skardze zawarł wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej podnosząc, że został poinformowany o wyznaczeniu go na pełnomocnika w dniu 10 sierpnia 2010 r., a skarżąca nie mogła sama sporządzić skargi kasacyjnej w związku z tzw. obowiązkiem adwokacko-radcowskim. W tych okolicznościach skarżąca nie miała możliwości dochowania terminu do złożenia skargi kasacyjnej.

Zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2010 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - w skrócie p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i § 3. Wyjątki wskazane w tym artykule nie mają zastosowania w sprawie. W myśl art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.

Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, jednak art. 86-87 p.p.s.a. pozwalają na przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Osoba wnosząca o przywrócenie terminu winna uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu i złożyć wniosek w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu; nadto winna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 p.p.s.a.).

W ocenie Sądu okoliczności sprawy wskazują, że skarżąca nie dochowała 30-dniowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie ze swojej winy. W tym terminie złożyła wniosek o przyznanie pełnomocnika z urzędu i wniosek ten zasługiwał na uwzględnienie. Ponieważ sama skarżąca nie posiada uprawnień do złożenia skargi kasacyjne musiała czekać na rozstrzygnięcie Sądu w kwestii ustanowienia pełnomocnika. Niewątpliwie zostały też dochowane pozostałe warunki do przywrócenia skarżącej terminu. Zachowano 7-dniowy termin na złożenie wniosku oraz dokonano stosownej czynności tj. wniesienia skargi kasacyjnej.

Z tych powodów Sąd uznał za zasadne przywrócenie terminu i mocy art. 86 § 1 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1