Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik - Grzanka po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. R. na czynność Starosty z dnia 14 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty w opłacie za wydanie karty pojazdów postanawia: 1. umorzyć postępowanie; 2. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis od skargi w wysokości 200 (dwieście) złotych.
W rozpatrywanej sprawie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na czynność Starosty z dnia 14 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty w opłacie za wydanie karty pojazdów wniósł K. R. reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego A. S.
Na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2014 r. pełnomocnik Starosty podniósł, że należności których dochodzi skarżący w niniejszym postępowaniu zostały wraz z odsetkami uiszczone w dniu 20 grudnia 2013 r. Skarżący uzyskał bowiem satysfakcjonujące go wyroki na drodze postępowania cywilnego. W tym stanie skarżący winien cofnąć wniesioną skargę.
W związku z powyższymi twierdzeniami Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zobowiązał pełnomocnika skarżącego do zajęcia stanowiska w sprawie.
W piśmie pełnomocnika skarżącego, które wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 9 maja 2014 r., pełnomocnik skarżącego oświadczył, że cofa wniesioną skargę i wnosi o zasądzenie od organu administracji kosztów postępowania według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W świetle art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Złożenie ww. oświadczenia o cofnięciu skargi daje zatem wyraz temu, iż skarżący rezygnuje z realizacji prawa do sądu, którego treścią jest poddanie sądowej kontroli aktu, czynności lub bezczynności administracyjnej.
Cofnięcie skargi podlega jednak kontroli sądu administracyjnego, który w przypadku braku okoliczności świadczących o niedopuszczalności cofnięcia skargi, jest tym cofnięciem związany.
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Sąd uznając, iż w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności dotyczące niedopuszczalności cofnięcia skargi na podstawie art. 60 w zw. z art. 161 § 1 pkt 1 wyżej wskazanej ustawy umorzył postępowanie (punkt pierwszy sentencji postanowienia).
Rozstrzygnięcie zawarte w punkcie drugim sentencji postanowienia znajduje z kolei oparcie w dyspozycji art. 232 § 1 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.
W rozpatrywanej sprawie nie ma zaś podstaw do zasądzania od organu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Zgodnie bowiem z art. 200 ustawy - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Nadto, zgodnie z art. 201 § 1 ww. ustawy zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3.
Powyższe sytuacje - z uwagi na fakt umorzenia postępowania wobec cofnięcia wniesionej skargi - w rozpatrywanej sprawie nie miały miejsca, co uzasadnia orzeczenie wyłącznie w zakresie zwrotu uiszczonego przez skarżącego wpisu od skargi.