Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 18 grudnia 2012 r., nr [...], [...] w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia co do pochodzenia towaru, cła antydumpingowego oraz podatku od towarów i usług postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 13 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę Z. K. na wyżej opisaną decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 18 grudnia 2012 r. z powodu wniesienia jej z uchybieniem terminu.
Wnioskiem z dnia 21 marca 2013 r. ( data stempla pocztowego) skarżący zwrócił się o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wskazał, że o fakcie uchybienia terminu dowiedział się z doręczonej mu w dniu 14 marca 2013 r. odpowiedzi na skargę.
Skarżący podał, że uchybił terminowi bez swojej winy, bowiem zgodnie ze swoją wiedzą decyzję Dyrektora Izby Celnej odebrał dopiero w dniu 3 stycznia 2013 r., a nie w dniu 2 stycznia 2013 r. Datę 3 stycznia 2013 r. zapisał w kalendarzu jako datę odbioru decyzji, na dowód czego dołączył stosowną kartkę z kalendarza z odpowiednim zapisem. Wskazał, że mając takiej treści notatkę w kalendarzu w dniu 4 lutego 2013 r. osobiście złożył skargę będąc przekonanym, że zachował trzydziestodniowy termin.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r. , poz. 270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a).
Skarżący tłumaczył uchybienie terminu tym, że według jego wiedzy skargę odebrał nie w dniu 2 stycznia, a w dniu 3 stycznia 2013 r. , bowiem taką datę wpisał do swojego kalendarza.
Sądowi z urzędu wiadomo, że skarżący wniósł do tutejszego sądu skargi na trzy decyzje Dyrektora Izby Celnej - wszystkie z dnia 18 grudnia 2012 r. Poza niniejszą skargą na wyżej opisaną decyzję nr [...], [...] jest to skarga na decyzję nr [...], [...] ( sprawa o sygn. akt III SA/Gd 179/13) i na decyzję nr [...], [...] ( sprawa o sygn. akt III SA/Gd 182/13).
Wszystkie trzy decyzje zostały skarżącemu doręczone jedną przesyłką ( oryginał doręczenia znajduje się w aktach o sygn. III SA/Gd 179/13). Ze zwrotnego poświadczenia odbioru wynika w sposób niewątpliwy, że doręczenie dotyczy wszystkich trzech wymienionych wyżej decyzji.
Na zwrotnym poświadczeniu odbioru przedmiotowej decyzji figuruje podpis skarżącego i data 2 stycznia 2013 r. Data 2 stycznia 2013 r. figuruje również przy podpisie doręczającego i na stemplu pocztowym przy miejscowości W..
Nie ma w tej sytuacji żadnej wątpliwości, że skarżący omyłkowo zanotował, że przedmiotową decyzję odebrał w dniu 3 stycznia 2013 r., a nie w dniu 2 stycznia 2013 r.
Przy ocenie przesłanki braku winy należy brać pod uwagę kryterium starannego działania wymaganego od osoby należycie dbającej o swoje interesy. Błąd tego rodzaju, jaki popełnił skarżący- nieprawidłowe zanotowanie daty odbioru decyzji należy uznać za brak należytej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. Niedbalstwo jest postacią winy.
W tej sytuacji nie można uznać, że skarżący uchybił terminowi do wniesienia skargi bez własnej winy.
W tej sytuacji Sąd, nie znajdując podstaw do uwzględnienia wniosku, odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi na mocy art. 86 § 1 a contrario ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.