Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. J. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta z dnia 5 grudnia 2002 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania likwidacji i połączenia zakładów budżetowych postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy poprzez częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.
Wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPF skarżący A. J. K. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych ponad kwotę 100 zł.
Uzasadniając złożony wniosek ww. wskazał, że z uwagi na swój stan majątkowy i wysokość dochodów nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych. Ponadto jego skarga została wniesiona w interesie publicznym w trosce o legalność aktów prawa miejscowego stanowionych przez organy samorządu terytorialnego. Z punktu widzenia sprawiedliwości społecznej nie ma tym samym podstaw aby obciążać skarżącego kwotą 300 zł stanowiącą wpis od wniesionej skargi.
Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz z dokumentów nadesłanych w następstwie zarządzenia referendarza sądowego z dnia 23 kwietnia 2014 r. wynika, że wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną.
Dochód rodziny stanowi wynagrodzenie ze stosunku pracy żony wnioskodawcy wynoszące w okresie styczeń - marzec 2014 r. 2.885,20 zł brutto (2.076,56 zł netto). Wnioskodawca jest obecnie osobą bezrobotną przy czym nie jest zarejestrowany w powiatowym urzędzie pracy.
Miesięczne koszty utrzymania ww. osób (to jest wydatki za lokal, należności za energię elektryczną i paliwo gazowe) wynoszą około 650 zł.
W świetle złożonego oświadczenia małżonkowie są właścicielami mieszkania o powierzchni 39 m2 oraz samochodu osobowego o wartości rynkowej 7.900 zł.
Z przedstawionego na wezwanie referendarza sądowego wyciągu z rachunku bankowego należącego do żony wnioskodawcy wynikało, że na dzień 30 kwietnia 2014 r. dodatnie saldo rachunku wynosiło 1.301,73 zł.
W tym stanie należało wskazać, co następuje.
Instytucja prawa pomocy uregulowana w art. 243 - 263 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) stanowiąc jedną z gwarancji realizacji konstytucyjnej zasady prawa do sądu umożliwia dostęp do sądu osobom, które obiektywnie nie mają wystarczających środków finansowych na poniesienie kosztów prowadzonego postępowania sądowoadministracyjnego (por.: H. Knysiak - Molczyk, Pojęcie "prawo pomocy" [w;] T. Woś (red.), H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 1077).
Uprawnienie do przeniesienia ciężarów finansowych postępowania sądowoadministracyjnego na Skarb Państwa nie ma jednakże charakteru absolutnego i podlega prawnie uzasadnionym ograniczeniom. Ilość funduszy publicznych dostępna na udzielenie pomocy prawnej osobom niemajętnym sprawia bowiem, że swoistą koniecznością jest przyjęcie procedury ich racjonalnej selekcji uzasadnionej okolicznościami dotyczącymi stanu majątkowego i dochodów danego podmiotu (por.: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2010 r.; sygn. akt I GZ 340/10; Centralna Baza Orzeczeń Sadów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl).
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.