Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Rischka Sędzia WSA Ewa Wojtynowska po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. L. o wyłączenie sędziów B. A., A. D., J. H., F. K., E. K., A. O., J. S. w sprawie ze skargi A. L. w przedmiocie wymierzenia grzywny Burmistrzowi Miasta z powodu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Gd 54/13 postanawia oddalić wniosek.
Pismami z dnia 25 kwietnia 2015 r. (data wpływu do Sądu: 30 kwietnia 2015 r.) skarżąca A. L. wniosła o wyłączenie sędziów tutejszego Sądu B. A., A. D., J. H., F. K., E. K., A. O., J. S. w sprawie w przedmiocie wymierzenia grzywny Burmistrzowi Miasta z powodu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Gd 54/13.
Uzasadniając wniosek strona wskazała, że wskazani sędziowie wypowiadali się w jej sprawie, nie radzą sobie z prostymi sprawami, nie potrafią trafnie rozstrzygnąć, łamiąc prawo do sprawiedliwego procesu. Sąd wielokrotnie rozpatrywał skargi strony, ale były one nieskuteczne.
W związku ze złożonym wnioskiem sędziowie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku złożyli do akt oświadczenia, że nie występują żadne okoliczności mogące budzić wątpliwości co do ich bezstronności w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonych sędziów i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione.
Celem instytucji wyłączenia sędziego jest realizacja konstytucyjnego prawa obywateli do rozpatrzenia sprawy przez niezawisły i bezstronny sąd (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP). Bezstronność sądu jest też elementem prawa do przeprowadzenia rzetelnego postępowania sądowego w rozumieniu art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz art. 14 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych. Także orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na temat bezstronności sędziego w świetle art. 6 ust. 1 wyżej powołanej Konwencji wyraźnie wskazuje na konieczność unikania sytuacji stwarzających wątpliwości co do bezstronności sędziego. Naruszenie jednak tego przepisu w kontekście podejmowania przez tego samego sędziego czynności na różnych etapach określonego postępowania Europejski Trybunał rozpatruje kazuistycznie, z uwzględnieniem okoliczności konkretnej sprawy.
Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), dalej p.p.s.a. niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądane lub wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.