Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Gorski po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie usunięcia z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu postanawia odrzucić skargę.
K.S. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na wyżej opisaną decyzję Wojewody.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 25 lipca 2007 r. na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - w skrócie p.p.s.a.) oraz § 2 ust. 3 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193), skarżącego wezwano do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Ponadto pismem z dnia 30 lipca 2007 r. wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi przez nadesłanie odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanego z zastrzeżeniem, iż nieusunięcie braków formalnych skargi w terminie 7 dni spowoduje odrzucenie skargi. Wezwania te zostały doręczone skarżącemu w dniu 1 sierpnia 2007 r.
Pismem z dnia 4 sierpnia 2007 r. skarżący stwierdził m.in., że jedynie odwoływał się do krzywdzącej go decyzji Wojewody i nie wniesie opłaty, o którą jest wzywany, gdyż nie ma na to pieniędzy. W związku z tym Sąd zwrócił się do skarżącego z zapytaniem czy jego pismo należy traktować jako wniosek o udzielenie prawa pomocy. Sąd wraz z zapytaniem wysłał skarżącemu formularz PPF i poinformował, że w przypadku ubiegania się o prawo pomocy należy go wypełnić w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania (art. 252 i 257 p.p.s.a.). Zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru skarżący otrzymał przesyłkę zawierająca zapytanie i druk PPF w dniu 27 sierpnia 2007 r. Skarżący nie odpowiedział na zapytanie Sądu.
Jak stanowi art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Natomiast art. 220 § 3 p.p.s.a. przewiduje, że skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
Z kolei w myśl art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Skarżący nie uzupełnił braków formalnych skargi ani nie uiścił wymaganego wpisu, a zatem Sąd na podstawie cytowanych przepisów orzekł o odrzuceniu skargi.