Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta [...] w przedmiocie nadania Regulaminu Straży Miejskiej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Zakładowej Organizacji Związkowej [...] w [...] o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia 27 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie nadania Regulaminu Straży Miejskiej w [...] postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

Wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPPr w dniu 18 maja 2012 r., Zakładowa Organizacja Związkowa [...] w [...] zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.

Jak wynika z uzasadnienia, wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, uzyskuje niewielkie wpływy ze składek członkowskich, które w przeważającej części przeznacza na zasiłki statutowe dla członków organizacji. W tych okolicznościach opłacenie kosztów sądowych w sprawie stanowiłoby dla skarżącej znaczne obciążenie.

Skarżąca podała, że nie posiada środków trwałych, zaś stan jej rachunku bankowego na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku wynosił 3 894,79 zł. Obecnie dysponuje ona środkami w kwocie 3 872,79 zł.

Instytucja prawa pomocy, uregulowana w przepisach art. 243 - 263 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., Poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a. stanowi jedną z gwarancji realizacji konstytucyjnej zasady prawa do sądu. Umożliwia ona dostęp do sądu podmiotom, które nie są w stanie samodzielnie pokryć całości kosztów związanych z prowadzeniem postępowania sądowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Stosownie do art. 246 § 2 pkt 2 P.p.s.a. osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej może zostać przyznane prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Ciężar dowodu powyższych okoliczności spoczywa na stronie, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy. Świadczy o tym użycie w przepisie art. 246 § 2 pkt 2 P.p.s.a. zwrotu "gdy wykaże". Cytowany przepis stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 P.p.s.a., zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.

W orzecznictwie oraz doktrynie prezentowany jest pogląd, iż ubiegając się o zwolnienie od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania strona obowiązana jest wykazać nie tylko, że nie posiada środków na ich poniesienie, ale również, że nie ma ich mimo, iż podjęła wszelkie niezbędne kroki, aby zdobyć fundusze na pokrycie tych wydatków (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 15 kwietnia 2008r. II OZ 318/08, z dnia 6 czerwca 2008r. II OZ 582/08, z dnia 1 kwietnia 2008 r. II OZ 266/08; J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2008 r.).

Tymczasem w niniejszej sprawie skarżąca posiada na rachunku bankowym środki pieniężne w kwocie 3 872,79 zł, tj. kilkakrotnie przekraczające wysokość kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi, wynoszącego 300 zł. Podkreślić przy tym należy, iż źródłem dochodu wnioskodawcy są statutowe składki członkowskie. Tego rodzaju sposób finansowania umożliwia planowanie wydatków związanych z realizacją zadań statutowych, w tym także z wniesieniem skargi do sądu administracyjnego.

Jeśli zaś wnioskodawca dojdzie do wniosku, że wpływy ze składek członkowskich są niewystarczające, powinien podjąć odpowiednie działania zapewniające środki na realizację swoich celów, w tym również umożliwiające pokrycie kosztów postępowania sądowego.

W konsekwencji na podstawie przepisu art. 246 § 2 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1