Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Sudoł po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu P. P. od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 11 stycznia 2019 r. o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 13 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: utrzymać w mocy zarządzenie referendarza sądowego z dnia 11 stycznia 2019r.
Zaskarżonym zarządzeniem referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku pozostawił wniosek P. P. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Referendarz sądowy wskazał, że stosownie do art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Wysłany formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy wraz z wezwaniem do jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania doręczono skarżącemu w dniu 13 grudnia 2018 r. W wyznaczonym terminie - do dnia 20 grudnia 2018 r. - wnioskodawca nie złożył urzędowego formularza. Wobec czego referendarz sądowy pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
W sprzeciwie od wyżej wskazanego zarządzenia referendarza sądowego skarżący wskazał, że zarządzenie jest dotknięte wadą postępowania w przedmiotowej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W świetle art. 260 § 1 w zw. z art. 258 § 2 punkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r., poz. 1302; dalej w skrócie "p.p.s.a."), sąd rozpoznając sprzeciw od zarządzenia o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy.
Zgodnie z art. 260 § 2 zdanie drugie p.p.s.a, sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Sprzeciw skarżącego nie mógł być uwzględniony.
Skarżący złożył na formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy. Z uwagi na to, że formularz był nieprawidłowy, zarządzeniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 grudnia 2018 r. skarżącemu został przesłany właściwy urzędowy formularz PPF, celem jego wypełnienia w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Powyższe wezwanie doręczono skarżącemu w dniu 13 grudnia 2018 r. (vide: - k. 8 załącznika do akt sprawy głównej).
W wyznaczonym terminie, to jest do dnia 20 grudnia 2018 r., skarżący nie złożył urzędowego formularza.
W związku z tym, referendarz sądowy zobligowany był - zgodnie ze wskazanym w zarządzeniu rygorem - pozostawić wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Podniesione w sprzeciwie okoliczności nie mają wpływu na zasadność wydanego przez referendarza postanowienia.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 257 w zw. z art. 260 § 1 i § 2 p.p.s.a., utrzymał w mocy zarządzenie referendarza.