Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Sudoł po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. J. na decyzję Wojewody z dnia 10 kwietnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie udostępnienia danych z ewidencji ludności postanawia: odrzucić skargę.
J. J. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Wojewody 10 kwietnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie udostępnienia danych z rejestrów ewidencji ludności.
Skarżący J. J. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Referendarz sądowy postanowieniem z 11 lipca 2018 r. odmówił skarżącemu przyczynia prawa pomocy.
Następnie od postanowienia referendarza skarżący wniósł sprzeciw.
Postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 11 lipca 2018r.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku (k. 54) z dnia 31 sierpnia 2018 r., na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stosownie do § 2 ust. 3 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi zobowiązano skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 100 zł.
Skarżący J. J. ponownie złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III z 4 stycznia 2019 r. (k.75) wezwano skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia z 31 sierpnia 2018 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł.
Postanowieniem z 9 kwietnia 2019 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Następnie w wyniku sprzeciwu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wydał 29 kwietnia 2019 r., sygn. akt III SPP/Gd 9/19 postanowienie, w którym utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie referendarza sądowego z 9 kwietnia 2019 r.
Z akt sprawy oraz notatki urzędowej (k. 120) wynika, że skarżący nie uiścił w zakreślonym terminie wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 230 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. w Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej jako "p.p.s.a.") od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały.
Pismem takim jest między innymi skarga.
Stosownie natomiast do art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd.
W niniejszej sprawie skarżący, pomimo wezwania do wykonania prawomocnego zarządzenia o wpisie z dnia 31 sierpnia 2018 r. doręczonego skarżącemu w dniu 11 stycznia 2019 r. (k. 79) w wyznaczonym terminie nie uiścił wpisu od skargi. Podkreślenia wymaga, że prawomocnym postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy.
Wskazać należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że nie przerywa biegu terminu do uiszczenia wpisu od skargi wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych złożony po prawomocnym oddaleniu uprzednio złożonego wniosku w tym przedmiocie. Wniosek taki nie uchyla bowiem skutków prawomocnego rozstrzygnięcia w stosunku do toczącego się postępowania i obowiązku uiszczenia przez stronę wymaganego wpisu. Ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy nie chroni zatem strony przed skutkami niezastosowania się do treści wezwania (por. m.in. postanowienie NSA z dnia 11 maja 2010 r. sygn. II OSK 831/10; postanowienie z dnia 11 kwietnia 2013 r. sygn. I OSK 536/13; postanowienie NSA z dnia 21 marca 2012r. sygn. II GZ 95/12).
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 23 sierpnia 2016 r. sygn.. akt II OSK 1924/16, przed zastosowaniem rygoru określonego w zarządzeniu ponownie wzywającym do uiszczenia wpisu sąd powinien jednak rozważyć, czy wnioskodawca w kolejnym wniosku o przyznanie prawa pomocy nie wskazał nowych okoliczności dotyczących jego sytuacji materialnej, które powodowałyby istotną zmianę tej sytuacji w stosunku do stanu ustalonego we wcześniejszym, prawomocnym orzeczeniu.
W tej sprawie w piśmie z dnia 16 kwietnia 2019 r. skarżący nie wskazał żadnych nowych okoliczności świadczących o tym, że w tak krótkim czasie jego sytuacja materialna uległa zmianie. Zatem kolejny wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy nie przerywa biegu terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Mając powyższe na uwadze, wobec bezskutecznego upływu zakreślonego w ponownym wezwaniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego, sąd odrzucił skargę na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a.