Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
H. J. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 marca 2017 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Marszałka Województwa z dnia 29 listopada 2016 r. o odmowie ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych. Wraz ze skargą złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Jednak wniosek o wstrzymanie wykonania może zostać uwzględniony jedynie w stosunku do aktów lub czynności, które mają przymiot wykonalności, tj. nadają się do wykonania. Wykonalność dotyczy aktów zobowiązujących, które ustalają dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (T. Woś [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 460). Przymiotu wykonalności nie ma natomiast decyzja o odmowie przyznania świadczeń. Z tego powodu nie ma możliwości wstrzymania jej wykonania.
W związku z powyższym Sąd, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.