Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 22 marca 2017 r. sygn. akt [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej postanawia przywrócić skarżącej termin do wniesienia skargi.
W skardze z dnia 27 kwietnia 2017 r., wniesionej za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, K. S. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, ponieważ terminowe wniesienie skargi uniemożliwiło skarżącej odizolowanie (brak bieżącego kontaktu z córką) z uwagi na pobyt w Domu Pomocy Społecznej w [...].
Z akt administracyjnych wynika, że skarżąca została skierowana do Domu Pomocy Społecznej w [...], co uprawdopodobnia twierdzenie zawarte w skardze, że skarżąca przebywa w tej placówce.
W skardze zamieszczone zostało pełnomocnictwo udzielone przez skarżąca Jej córce - Z. P., zamieszkałej w R.[...], co również uprawdopodobnia informację, że córka nie ma stałego, codziennego kontaktu ze skarżącą.
Ponadto z akt administracyjnych wynika również, że skarżąca cierpi na schorzenia psychiczne, jest zaliczona do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a wszystkie wymienione wyżej okoliczności powodują, że skarżąca, której doręczono zaskarżaną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w dniu 19 kwietnia 2017 r. mogła uchybić terminowi do wniesienia skargi.
Decyzję - co wynika z akt Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] doręczono pod adres - K. S., R. [...] S. w dniu 19.04.2017 r. do rąk "[...]"(akta adm., nieponumerowane).
Zaskarżana decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] zawiera - w końcowej części uzasadnienia - prawidłowe pouczenie o trybie i terminie do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Postępowanie przed sądami administracyjnymi regulowane jest przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz.718 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a.
Dokonywanie czynności przez stronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym ograniczone jest w przeważającej części terminami procesowymi. Mają one służyć m.in. zdyscyplinowaniu, zdynamizowaniu postępowania, jak również potrzebie rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym czasie i stabilizacji już podjętego rozstrzygnięcia. Uchybienie terminu wywołuje skutek prawny w płaszczyźnie procesowej, prowadząc do bezskuteczności podjętej czynności, o czym stanowi art. 85 p.p.s.a.
Od negatywnych skutków uchybienia terminowi strona może bronić się wyłącznie poprzez złożenie wniosku o przywrócenie terminu. Na podstawie dyspozycji przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a. sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Z przytoczonego przepisu wynika, że sąd postanawia o przywróceniu terminu, jeżeli strona wykaże, że w okresie, w którym powinna dokonać czynności w postępowaniu sądowym, nie dokonała jej bez swojej winy.
Przesłanki przywrócenia terminu, wynikające z art. 87 ustawy to: uprawdopodobnienie przez osobę zainteresowaną braku swojej winy, wniesienie wniosku o przywrócenie terminu, dochowanie terminu 7 dni do wniesienia takiego wniosku i dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony termin. Przywrócenie terminu uwarunkowane jest wystąpieniem łącznie wymienionych przesłanek.
Oceniając wniosek strony o przywrócenie terminu Sąd stwierdza, że wszystkie ww. przesłanki zostały spełnione.
Rozpoznając przedmiotową sprawę Sąd uwzględnił wyrażone doktrynie stanowisko, że jeżeli na podstawie okoliczności sprawy nie da się jednoznacznie ustalić czy termin określony w art. 87 § 1 ustawy p.p.s.a. został zachowany, należy merytorycznie rozpoznać wniosek o przywrócenie terminu (Komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pod redakcją prof. Romana Hausera, Wydawnictwo C. H. Beck 2011, s. 420, postanowienie NSA z dnia 28 czerwca 2006 r., sygn. akt II OZ 661/06). Wnioskując w przedmiotowej sprawie a maiori ad minus, stanowisko to ma o tyle znacznie, że pomimo braku wątpliwości Sądu, że skarżąca zmieściła się w terminie 7 dni, o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy p.p.s.a., (ponieważ dokonała czynności niezwłocznie po rozpoczęciu biegu tego terminu, a to dlatego, że w dniu sporządzania skargi udzieliła pełnomocnictwa córce), na skutek nieporadności skarżącej, w sprawie nie da się aktualnie jednoznacznie ustalić daty umieszczenia skarżącej w DPS i przyjazdu tam córki.
Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł o przywróceniu skarżącej terminu do wniesienia skargi