Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej i zasiłku dla bezrobotnych
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. J. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia 10 sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej i zasiłku dla bezrobotnych postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6331 Zasiłek dla bezrobotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę L. J. na opisaną decyzję Wojewody [...].

Wnioskiem z dnia 11 maja 2010 r. złożonym na urzędowym formularzu, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Ze złożonego przez skarżącego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz załączonych do akt sprawy dokumentów źródłowych (m.in. kopii zaświadczenia powiatowego urzędu pracy, decyzji w przedmiocie przyznania świadczeń z pomocy społecznej, zaświadczeń o wysokości osiągniętego przychodu z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych) wynika, że skarżący jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, nie posiada nieruchomości ani jakichkolwiek zasobów pieniężnych, przedmiotów o wartości powyżej 3 000 euro, aktualnie korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej (schronienia w noclegowni, posiłków) oraz wsparcia organizacji charytatywnych, polegającego na dostarczaniu podstawowych produktów żywnościowych.

Wnioskodawca nie uzyskuje obecnie jakichkolwiek dochodów, natomiast w 2009 r. otrzymywał zasiłki z pomocy społecznej (okresowy, celowy) oraz świadczenie z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych, o których mowa w art. 73a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz.U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.).

Skarżący korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie przepisu art. 239 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., który stanowi, iż strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 262 P.p.s.a., przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. W tej sytuacji, należało rozważyć wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy jedynie w zakresie ustanowienia adwokata.

Z przepisu art. 245 § 3 P.p.s.a. wynika, że prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przy czym uwzględnienie wniosku w części dotyczącej ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika jest dodatkowo uwarunkowane niepozostawaniem przez stronę w stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym (art. 246 § 3 P.p.s.a.).

Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 P.p.s.a. Zatem to rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Biorąc pod uwagę zawarte w przedmiotowym wniosku oraz przedłożonych dokumentach dane odzwierciedlające sytuację majątkową skarżącego, uznać należało, że nie jest on w stanie ponieść w niniejszej sprawie kosztów ustanowienia adwokata bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie, spełniając tym samym ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy.

Z tych względów, na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6331 Zasiłek dla bezrobotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda