Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. Ł. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w [...] z dnia 18 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zmiany w gleboznawczej klasyfikacji gruntów postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W skardze na opisaną decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w [...] skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w przedmiocie zmiany w gleboznawczej klasyfikacji gruntów oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty [...] z dnia 10 maja 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył co następuje:
Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności (art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a..). Skarżący uprawniony jest do złożenia stosownego wniosku o udzielenie mu ochrony tymczasowej przez wstrzymanie wykonalności zaskarżonego aktu lub czynności (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z konstrukcji wyżej wymienionej normy prawnej wynika, że to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Jak przyjęto w orzecznictwie, sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zawartości skargi, dlatego też wniosek powinien zawierać odrębne uzasadnienie, bowiem samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 P.p.s.a. nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia. Twierdzenia strony powinny również być poparte dokumentami źródłowymi. (por. postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2004 r., GZ 121/04, niepubl.).
Przesłanki uwzględnienia przez sąd wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zostały wymienione alternatywnie i w sposób wyczerpujący (niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków). Ustalając pojecie "znacznej szkody" w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że przez pojęcie znacznej szkody należy rozumieć taką szkodę - majątkową, a także niemajątkową - która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Można o niej mówić również, jeżeli rozmiary szkody wykonaniem zaskarżonej decyzji są większe niż zwykle wywołane wykonaniem aktu tego rodzaju (por. postanowienie NSA z dnia 29 listopada 2006 r., sygn. akt I OZ 1588/06 - niepubl., postanowienie NSA z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. akt II OZ 1386/07, niepubl. i postanowienie NSA z 18 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 386/08).
Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne konsekwencje, które powodują trwałą zmianę, przy czym powrót do stanu poprzedniego następuje tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, niepubl.).
W okolicznościach niniejszej sprawy, skarżąca wnioskując o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie wykazała, na jaką szkodę zostanie narażona w razie wykonania zaskarżonej decyzji oraz jakie mogą być jej rozmiary. Nie podała również okoliczności, które mogłyby spowodować trudne do odwrócenia skutki.
W tym stanie rzeczy, wobec niespełnienia przesłanek przewidzianych w art. 61 § 3 P.p.s.a. do wstrzymania zaskarżonej decyzji, należało orzec jak w sentencji.