Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Adam Osik po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat A. N. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 kwietnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: przyznać adwokat A. N. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), zawierającą podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy, obejmujące udział w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji.
Skarżącemu W. K. zostało przyznane postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SA/Gd 470/18, prawo pomocy przez ustanowienie adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła pełnomocnikiem skarżącego z urzędu - adwokat A. N.
Wyznaczona adwokat brała udział w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, albowiem zapoznała się z aktami sprawy, a następnie upoważniony przez nią aplikant adwokacki brał udział w rozprawie w dniu 6 września 2018 r., przedstawiając stanowisko w sprawie oraz składając jednocześnie wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu wraz z oświadczeniem, że koszty te nie zostały uiszczone w całości ani też w części.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - dalej jako: "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714 ze zm.) opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W § 4 ust. 2 pkt 1-4 rozporządzenia określono okoliczności, których wystąpienie uzasadnia ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4.
Opłata w sprawie przed sądem administracyjnym, w której przedmiotem sporu nie jest należność pieniężna oraz która nie należy do właściwości Urzędu Patentowego, wynosi w pierwszej instancji - w myśl § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia - 240 zł.
W ocenie referendarza sądowego przedmiotowa kwota jest adekwatna do udziału pełnomocnika w postępowaniu po wzięciu pod uwagę niezbędnego nakładu pracy pełnomocnika, a także charakteru przedmiotowej sprawy, której stopień zawiłości nie jest znaczny.
Wskazaną powyżej opłatę, zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, należało podwyższyć o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (obecnie 23 %).
W konsekwencji finalne wynagrodzenie należne pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu wynosi 295,20 zł.
Z powyższych względów, referendarz sądowy działając na podstawie art. 250 § 1 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz cytowanych powyżej przepisów orzekł jak w sentencji postanowienia.