Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do służby wojskowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat A. W. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia 8 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do służby wojskowej postanawia odmówić przyznania wnioskodawczyni wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.

Uzasadnienie

W dniu 3 listopada 2015 r. ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego - adwokat A. W. wysłała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku z dnia 24 września 2015 r.

W piśmie stanowiącym opinię pełnomocnik zawarła wniosek o "zasadzenie na rzecz kancelarii kosztów nieopłaconej pomocy prawnej". W złożonym wniosku nie zawarto oświadczenia, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.

W następstwie zarządzenia referendarza sądowego z dnia 12 listopada 2015 r. pełnomocnik wykazała, że sporządzona opinia została skarżącemu przekazana listem poleconym.

W tym stanie należało uznać, co następuje.

Przepis art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) stanowi, że wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

W odniesieniu do adwokatów zasady powyższe zostały uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.).

Stosownie do treści § 20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.

Nie ulega wątpliwości, iż z treści ww. przepisu wynika, że aby Skarb Państwa mógł wypłacić wynagrodzenie wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi konieczne jest złożenie oświadczenia o wskazanej treści, gdyż pozwala to w istocie określić zakres, w jakim wynagrodzenie musi zostać pokryte przez Skarb Państwa.

Wymaga przy tym podkreślenia, iż brak stosownego oświadczenia nie stanowi uchybienia formalnego, które podlegałoby uzupełnieniu na wezwanie referendarza sądowego w trybie art. 49 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, iż oświadczenie że opłaty z tytułu udzielenia pomocy prawnej nie zostały zapłacone w całości lub w części jest nieodzownym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów, stanowiącym przesłankę do przyjęcia, że praca pełnomocnika nie została już wynagrodzona.

Brak takiego oświadczenia wywołuje zaś skutki materialnoprawne, polegające na utracie prawa do wynagrodzenia (por. w tej materii: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. akt II GZ 273/09; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 marca 2009 r., sygn. akt II FZ 90/09; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 sierpnia 2008 r., sygn. akt I OZ 615/08; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 390/08; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl).

W reasumpcji, skoro wniosek pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego z urzędu za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej nie zawierał wymaganego oświadczenia o ich nieuiszczeniu w całości lub w części, należało orzec jak w sentencji postanowienia i odmówić przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz powołanych wyżej przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Strona 1/1