Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. L. i J. L. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt [...] w przedmiocie przyznania rodzinie zastępczej środków finansowych na utrzymanie lokalu mieszkalnego postanawia: I. umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych; II. przyznać wnioskodawcom prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.
Wyrokiem z dnia 17 października 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę L. L. i J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt [...] w przedmiocie przyznania rodzinie zastępczej środków finansowych na utrzymanie lokalu mieszkalnego.
Wnioskiem, który wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 25 października 2013 r. (uzupełnionym w zakresie braków formalnych w dniu 15 listopada 2013 r.) skarżący zwrócili się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Na podstawie oświadczenia o stanie rodzinnym ustalono, że wnioskodawcy prowadzą gospodarstwo domowe wspólnie z czworgiem małoletnich wnucząt.
Z kolei na podstawie oświadczenia o majątku i dochodach oraz na podstawie dokumentów nadesłanych w następstwie zarządzenia referendarza sądowego ustalono, że miesięczny dochód brutto ww. osób wynoszący 3.306 zł kształtują zasiłek stały z opieki społecznej (w kwocie 456 zł brutto) oraz pomoc finansowa przyznawana rodzinie zastępczej (w kwocie 2.850 zł brutto).
Wnioskodawcy nie posiadają przy tym oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów wartościowych.
W tym stanie należało uznać, co następuje:
W pierwszej kolejności należy wskazać, że przedmiotem wniesionej do Sądu skargi skarżący uczynili decyzję wydaną w sprawie dotyczącej przyznania rodzinie zastępczej środków finansowych.
W świetle art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Powyższa regulacja normatywna oznacza, że wnioskodawcy są w niniejszej sprawie ustawowo zwolnieni od ponoszenia jakichkolwiek kosztów sądowych (wpisów, opłat kancelaryjnych i zwrotu wydatków), a zatem nie mają obowiązku ich uiszczania.
W konsekwencji powyższego, referendarz sądowy będąc związany określonym przez wnioskodawców zakresem wniosku o przyznanie prawa pomocy, zobligowany był uznać postępowanie o przyznanie prawa pomocy w zakresie żądania zwolnienia od kosztów sądowych za bezprzedmiotowe.
Powyższa konstatacja prowadzić musiała do umorzenia postępowania w przedmiocie przyznania prawa pomocy w zakresie żądania zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi o czym orzeczono jak w pkt I sentencji postanowienia.
Rozpoznania wymaga zaś żądanie wnioskodawców ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
W świetle art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.