Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej [...] w przedmiocie działalności Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej [...]
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 2 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. W.-D. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi M. K. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie działalności Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej [...] postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku adwokat M. W.-D. kwotę 295,20 zł brutto /słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy/ za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 2 czerwca 2016 r. odrzucił skargę M. K. Sąd uznał, że zaskarżona uchwała jako że została podjęta w trybie uregulowanym w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie mieści się w kategorii spraw, o których mowa w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej jako p.p.s.a.) i nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2016 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku przyznał skarżącemu prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.

Okręgowa Rada Adwokacka [...] wyznaczyła na pełnomocnika skarżącego z urzędu adwokat M. W.-D., o czym została ona poinformowana w dniu 11 lipca 2016 r.

Dnia 28 lipca 2016 r. aplikant adwokacki, upoważniony do zastępowania pełnomocnik skarżącego, złożył osobiście wniosek o zezwolenie na wykonanie fotografii z akt niniejszej sprawy, który został uwzględniony (k. 37).

Pełnomocnik skarżącego nie stwierdziła podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Dnia 10 sierpnia 2016 r. sporządziła i wniosła stosowną opinię, w której zawarła wniosek o przyznanie na jej rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, jednocześnie oświadczając, że koszty te nie zostały uiszczone w całości czy w części.

Na podstawie art. 250 § 1 p.p.s.a., wyznaczony adwokat, otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków.

W niniejszej sprawie szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 1801; dalej jako rozporządzenie).

W myśl § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: 1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz 2) niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata.

Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wyznaczonemu adwokatowi, który nie prowadził sprawy w pierwszej instancji, przysługuje 75% opłaty maksymalnej określonej w punkcie 1, nie mniej niż 240 zł. Opłatę tę podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług, o czym stanowi § 4 ust. 3 rozporządzenia.

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest uchwała Rady Miejskiej. W konsekwencji do wysokości należnego pełnomocnik wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy zastosowanie będzie miała stawka określona w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia.

Mając na uwadze treść przepisu zawartego w § 4 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia, referendarz sądowy postanowił przyznać pełnomocnik wynagrodzenie za dokonaną czynność w wysokości 295,20 zł (w tym kwotę 55,20 zł tytułem podatku od towarów i usług), tj. minimalnej, o której mowa w § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia, pomimo że nie prowadziła ona sprawy w pierwszej instancji.

Biorąc pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnik, a także charakter niniejszej sprawy (stopień jej zawiłości), referendarz sądowy uznał, że przedmiotowa kwota jest adekwatna do udziału pełnomocnik w postępowaniu.

Z tych względów referendarz sądowy orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1