Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do wartości celnej towaru, określenia długu celnego oraz podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 25 kwietnia 2013 r. nr [...], [...] w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do wartości celnej towaru, określenia długu celnego oraz podatku od towarów i usług postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

"A" Sp. z o.o. z siedzibą w J. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku decyzję Dyrektora Izby Celnej utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 14 grudnia 2012 r., w której organ określił wartość celną towaru pozycji SAD nr 1 na kwotę 188.731,00 zł, określił niezaksięgowaną kwotę należności celnych (A00) w wysokości 1.302,00 zł podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu, orzekł o poborze odsetek oraz określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towaru objętego procedurą dopuszczenia do obrotu (B00) w wysokości 47.100,00 zł.

W skardze skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W dniu 31 lipca 2013 r. do Sądu wpłynęło pismo skarżącej będące uzupełnieniem wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, do którego dołączono pismo Dyrektora Izby Celnej z dnia 25 lipca 2013 r. oraz pismo Banku Zachodniego WBK z dnia 24 lipca 2013 r.

Skarżąca wskazała, w wyniku podjętych przez Dyrektora Izby Celnej działań egzekucyjnych spółka nie jest w stanie prowadzić działalności gospodarczej, a tym bardziej na bieżąco regulować jakiekolwiek zobowiązań. Podjęcie działań egzekucyjnych wobec spółki spowodowało, że Bank Zachodni WBK wszczął procedurę wypowiedzenia udzielonych jej kredytów inwestycyjnych ( dowód pismo Banku Zachodniego WBK z dnia 24 lipca 2013 r.) Stwierdzono również, że w przypadku nieuwzględnienia wniosku, Zarząd Spółki zobowiązany będzie rozważyć złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości, do czego stara się nie dopuścić mając na uwadze dobro zatrudnionych w spółce 56 pracowników i ich rodzin.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej w skrócie p.p.s.a.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Stosownie do powyżej wskazanej regulacji zaistnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek uzasadnia wstrzymanie zaskarżonego aktu. Co istotne, zaistnienie przesłanek, które uzasadniają udzielenie przez sąd administracyjny tzw. ochrony tymczasowej winno być wykazane przez wnioskodawcę. Dla spełnienia przesłanek z powołanego przepisu p.p.s.a. wystarczające jest prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Oceniając złożony wniosek na tle wysokości należności celnych, jak i faktu wszczęcia wobec skarżącej postępowań egzekucyjnych, w konsekwencji czego doszło do podjęcia przez bank kroków zmierzających do wypowiedzenia udzielonych spółce kredytów, Sąd uznał, że skarżąca dostatecznie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować skutki, o których mowa w powołanym wyżej przepisie.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 61 § 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1