Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do wartości celnej towaru, określenia długu celnego oraz podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 25 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do wartości celnej towaru, określenia długu celnego oraz podatku od towarów i usług postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżone decyzji.

Uzasadnienie

"A" Sp. z o.o. z siedzibą w J. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 25 kwietnia 2013 r. (nr [...]) utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 14 grudnia 2012 r. (nr [...]), w której organ określił wartość celną towaru pozycji SAD nr 1 na kwotę 320.953,00 zł, określił niezaksięgowaną kwotę należności celnych w wysokości 621,00 zł podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu, orzekł o poborze odsetek oraz określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towaru objętego procedurą dopuszczenia do obrotu w wysokości 88.776,00 zł.

W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W dniu 12 sierpnia 2013 r. do Sądu wpłynęło pismo skarżącej będące uzupełnieniem wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżąca wskazała w nim, że w wyniku podjętych przez Dyrektora Izby Celnej działań egzekucyjnych (zajęcia rachunków) spółka nie jest w stanie prowadzić działalności gospodarczej, a tym bardziej na bieżąco regulować jakichkolwiek zobowiązań. Podkreśliła, że taki stan faktyczny był już podstawą wstrzymywania wykonania decyzji w innych sprawach przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Stwierdzono również, że w przypadku nieuwzględnienia wniosku zarząd spółki zobowiązany będzie rozważyć złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości, do czego stara się nie dopuścić mając na uwadze dobro zatrudnionych w spółce pracowników i ich rodzin.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej zwanej "p.p.s.a." - po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Stosownie do powyżej wskazanej regulacji zaistnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek uzasadnia wstrzymanie zaskarżonego aktu.

Co istotne, zaistnienie przesłanek, które uzasadniają udzielenie przez sąd administracyjny tzw. ochrony tymczasowej winno być wykazane przez wnioskodawcę. Dla spełnienia przesłanek z powołanego przepisu p.p.s.a. wystarczające jest prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Oceniając złożony wniosek na tle wysokości należności celno-podatkowych, jak i faktu wszczęcia wobec skarżącej postępowań egzekucyjnych (zajęcia rachunków bankowych przez organ celny), w konsekwencji czego doszło do podjęcia przez bank kroków zmierzających do wypowiedzenia udzielonych spółce kredytów, Sąd uznał, że skarżąca dostatecznie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować skutki, o których mowa w powołanym wyżej przepisie.

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na mocy art. 61 § 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1