Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 9 lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy postanawia odmówić K. O. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
K. O. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia
9 lipca 2018 r. w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy. Jednocześnie wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2019 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił wnioskodawczyni przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym z uwagi na niewykonanie zarządzenia referendarza, którym została wezwana do nadesłania dodatkowych dokumentów i oświadczeń, celem wykazania swojej sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych.
Skarżąca nie wniosła sprzeciwu od w/w postanowienia.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 lutego 2019 r. zobowiązano skarżącą do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 200 zł - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. W zakreślonym terminie skarżąca nie uiściła wpisu.
W dniu 19 lutego 2019 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżąca skierowała do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Podała, że nie jest w stanie samodzielnie opłacić sumy wskazanej w wezwaniu. Twierdziła, że stan jej rachunku bankowego na dzień 18 lutego 2019 r. wynosił 23,95 zł. Aktualnie oczekuje na wynagrodzenie z podjętej pracy, które powinno wpłynąć na konto w dniu 27 lutego 2019 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W myśl art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, zgodnie zaś z § 2 przedmiotowego artykułu w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Przywrócenie uchybionego terminu może nastąpić w przypadku, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy.
Wobec faktu, iż ustawodawca nie określił w art. 86 § 1 p.p.s.a. według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony, sąd ma możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, które uzna za istotne. Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego dbającego o swoje interesy.
Odnosząc się merytorycznie do złożonego wniosku Sąd uznał, że skarżąca nie uwiarygodniła, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy.
Skarżąca wskazywała, że uchybienie terminu spowodowane było brakiem możliwości płatniczych i oczekiwaniem na wynagrodzenie, które miało wpłynąć na konto w dniu 27 lutego 2018 r.
W ocenie Sądu ww. oświadczenie nie daje podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącej.
W realiach rozpatrywanej sprawy uznać należy, że skarżąca nie dochowała należytej staranności w prowadzeniu własnych spraw. Wniosła bowiem o zwolnienie od kosztów sądowych, przy czym nie wykonała zarządzenia referendarza sądowego, którym została wezwania do nadesłania dodatkowych dokumentów i oświadczeń obrazujących jej sytuację majątkową. Nie wniosła też sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego odmawiającego jej przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Mimo to obecnie, jako powód nie uiszczenia wpisu, wskazuje na swoją złą sytuację materialną, która badana była w toku rozstrzygania jej wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Skarżąca nie przedstawiając jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń i dokumentów dopuściła się swoistego niedbalstwa w prowadzeniu własnych spraw. Niedbalstwo jest z kolei postacią winy, wobec czego nie można uznać, by skarżąca uchybiła terminowi do uiszczenia wpisu bez swojej winy.
Nie było zatem podstaw do przyjęcia, że uchybienie terminu do uiszczenia wpisu od skargi spowodowane zostało bez winy skarżącej. Od strony postępowania można bowiem oczekiwać i wymagać należytej staranności i dbałości w zakresie prowadzenia swoich życiowo ważnych spraw.
W tym stanie sprawy, Sąd na mocy art. 86 § 1 a contrario ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.