Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej jako: "p.p.s.a.") skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Termin, o którym mowa w art. 53 § 1 p.p.s.a. jest terminem ustawowym i w przypadku jego uchybienia dopuszczalne jest jego przywrócenie na wniosek strony. W sytuacji zatem, gdy strona uchybiła terminowi do złożenia skargi skuteczne jej wniesienie i nadanie sprawie dalszego biegu uzależnione pozostaje od złożenia przez nią, w terminie przewidzianym w art. 87 § 1 p.p.s.a., wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, a następnie uwzględnienia tego wniosku przez Sąd.
Stosownie do art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Wniosek o przywrócenie terminu, musi być jednakże złożony do sądu, w którym czynność miała być dokonana - za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi - w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu i równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1-4 p.p.s.a).
Niewątpliwie skarżący złożył skargę z uchybieniem terminu, lecz jednocześnie wniósł wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Dokonując oceny wypełnienia przez skarżącego przesłanek przywrócenia terminu do wniesienia skargi wskazać należy, że instytucja przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przewrócenie terminu. W orzecznictwie i piśmiennictwie uprawdopodobnienie określa się jako ułatwione postępowanie dowodowe, postępowanie zmierzające do uwiarygodnienia twierdzeń, namiastka dowodu, bądź środek zastępczy dowodu niedający pewności, lecz tylko wiarygodność (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wolters Kluwer, wyd. 6, Warszawa 2016, s. 437 i nast.). Przy ocenie zawinienia bądź też jego braku, sąd bierze pod uwagę czynnik obiektywny, rozpatrując czy strona dołożyła staranności, jakiej wymagać można od osoby dbającej w sposób należyty o swój interes prawny, czy też - przeciwnie - wykazała się niedostateczną dbałością. To na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia braku swojej winy w uchybieniu terminu.
W niniejszej sprawie istotne jest, że w stosunku do wnioskodawcy wydano kilka decyzji dotyczących zasiłku stałego (decyzji o przyznaniu, zmianie i uchyleniu). W okresie zbliżonym do wydania zaskarżonej w niniejszym postępowaniu decyzji toczyła się sprawa dotycząca zasiłku stałego, w której Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 6 grudnia 2017 r. (sygn. akt I OSK 2350/17) uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2017 r. (sygn. akt III SA/Gd 289/17) oddalający skargę, a jednocześnie także uchylił decyzje organów obu instancji, które zostały wydane w przedmiocie zmiany decyzji z dnia 19 października 2011 r., na mocy której skarżącemu przyznano z dniem 1 października 2011 r. prawo do zasiłku stałego. Tak jak wnioskodawca podnosił we wniosku obie powyższe sprawy zostały rozstrzygnięte przez organy w oparciu o analogiczny stan faktyczny i dotyczyły tego samego świadczenia. Wnioskodawca uzyskując informację od pracownika MOPS, że dostanie zaległe świadczenia, bez potrzeby skarżenia decyzji z dnia 1 grudnia 2017 r., mógł zatem pozostawać w przekonaniu, że tak faktycznie będzie, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił jego argumentację.