Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Starszy sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 19 sierpnia 2016 r., [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego postanawia zawiesić postępowanie w sprawie.
M. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 sierpnia 2016 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia 1 lipca 2016r., którą odmówiono M. B. przyznania świadczenia wychowawczego na syna J. B. z uwagi na to, że nie spełniła przesłanki określonej w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci tj. przekroczyła kryterium dochodowe uprawniające do otrzymania świadczenia wychowawczego.
W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, że dokonując analizy finansowej jej rodziny organ uwzględnił utratę jej dochodu związanego z wygaśnięciem umowy o pracę, jak i uzyskany dochód jej męża z tytułu zatrudnienia. Organ przyjął, iż brak separacji orzeczonej wyrokiem sądu zgodnie z prawem określa jej stan cywilny jako mężatka. Tymczasem całkowicie zostało pominięte przez organ złożone przez skarżącą oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej, że od 2006 r. nie prowadzi ona z mężem wspólnego gospodarstwa domowego i nie mieszka we wspólnym mieszkaniu. Jedyne środki jakie otrzymuje od męża to alimenty w kwocie 800 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. poz. 195), ilekroć w ustawie mowa jest o rodzinie oznacza to odpowiednio następujących członków rodziny: małżonków, rodziców dzieci, opiekuna faktycznego dziecka oraz zamieszkujące wspólnie z tymi osobami, pozostające na ich utrzymaniu dzieci w wieku do ukończenia 25. roku życia, a także dzieci, które ukończyły 25. rok życia, legitymujące się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli w związku z tą niepełnosprawnością przysługuje świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy albo zasiłek dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2016 r. poz. 162); do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko; w przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obojga rodziców rozwiedzionych lub żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu, dziecko zalicza się jednocześnie do członków rodzin obydwojga rodziców.
A zatem skoro skarżąca nie ma orzeczonego prawomocnym wyrokiem sądu rozwodu lub separacji i nadal pozostaje w związku małżeńskim, to jej mąż nadal jest członkiem jej rodziny w rozumieniu cytowanej ustawy, co skutkuje koniecznością uwzględnienia jego dochodu przy obliczaniu dochodu na osobę w rodzinie i argumenty podniesione w skardze musiały zostać uznane za niezasadne.
Zawieszenie postępowania było natomiast uzasadnione z następujących powodów:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 dalej jako p.p.s.a.) Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.