Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 5 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Z. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] z dnia 18 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie należności pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 22 stycznia 2009 r. (data wpływu do Jednostki Wojskowej nr [...]), skarżący K. Z. wniósł skargę na opisaną decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] z dnia 18 lutego 2008 r. nr [...]. Jednocześnie zwrócił się o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
Postanowieniem z dnia 17 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, odrzucił jako spóźniony wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na opisaną decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] z dnia 18 lutego 2008 r.,
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu zażalenia K. Z., postanowieniem z dnia 14 maja 2009 r. sygn. akt I OZ 508/09 uchylił cyt. orzeczenie sądu I instancji z dnia 17 marca 2009 r. podnosząc w uzasadnieniu m.in., iż w sprawie najpierw należy wyjaśnić, czy skarżący rzeczywiście uchybił 30 - dniowemu terminowi zakreślonemu do wniesienia skargi, pomimo, że złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Będzie to natomiast możliwe dopiero po ustaleniu, kiedy faktycznie doręczono skarżącemu decyzję nr [...] Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] z dnia 18 lutego 2008 r., gdyż data tego doręczenia nie została jednoznacznie wskazana.
Jak wynika z akt rozpoznawanej sprawy, jak też i z oświadczenia Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...], w niniejszej sprawie organ ten wysłał skarżącemu decyzję nr [...] bez zwrotnego poświadczenia odbioru, w konsekwencji czego nie można dokładnie ustalić, kiedy decyzja ta została skarżącemu doręczona. Z przedstawionej bowiem przez Dowódcę Jednostki Wojskowej nr [...] książki doręczeń wynika jedynie, że organ rzeczywiście prowadził ze skarżącym korespondencję. Jednak z widniejących oznaczeń nie można dojść do wniosku, że wśród tej korespondencji znajduje się także decyzja nr [...].
Organ nie wykazał od kiedy należy liczyć termin określony w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., co w niniejszej sprawie ma decydujące znaczenie. W związku z tym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odrzucenie wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi z powodu uchybienia terminu do jego złożenia, było przedwczesne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Dokonywanie czynności przez stronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym ograniczone jest w przeważającej części terminami procesowymi. Mają one służyć m.in. zdyscyplinowaniu, zdynamizowaniu postępowania, jak również potrzebie rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym czasie i stabilizacji już podjętego rozstrzygnięcia. Uchybienie terminu wywołuje skutek prawny w płaszczyźnie procesowej, prowadząc do bezskuteczności podjętej czynności, o czym wyraźnie mówi art. 85 p.p.s.a.
Od negatywnych skutków uchybienia terminowi strona może bronić się wyłącznie poprzez złożenie wniosku o przywrócenie terminu. Na podstawie dyspozycji przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a. sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Z przytoczonego przepisu wynika, że sąd postanawia o przywróceniu terminu, jeżeli strona wykaże, że w okresie, w którym powinna dokonać czynności w postępowaniu sądowym, nie dokonała jej bez swojej winy.