Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) Sędzia NSA Jacek Hyla po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. o wyłączenie sędziego WSA Pawła Mierzejewskiego, sędziego WSA Jolanty Sudoł oraz sędziego WSA Bartłomieja Adamczaka od orzekania w sprawie o sygnaturze III SA/Gd 985/17 ze skargi A. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 14 lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia prawa do zasiłku okresowego postanawia: oddalić wniosek o wyłączenie sędziego WSA Pawła Mierzejewskiego, sędziego WSA Jolanty Sudoł oraz sędziego WSA Bartłomieja Adamczaka od orzekania w sprawie o sygnaturze III SA/Gd 985/17.
A. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 14 lipca 2017 r. nr [...].
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt III SA/Gd 985/17 niniejsza sprawa została skierowana do rozpoznania na posiedzenie niejawne w trybie uproszczonym na dzień 11 stycznia 2018 r. w składzie: sędzia WSA Paweł Mierzejewski (przewodniczący), sędzia WSA Jolanta Sudoł (sprawozdawca), sędzia WSA Bartłomiej Adamczak.
W dniu 11 stycznia 2018 r. A. M. wniósł o wyłączenie sędziego WSA Pawła Mierzejewskiego, sędziego WSA Jolanty Sudoł oraz sędziego WSA Bartłomieja Adamczaka od orzekania w przedmiotowej sprawie. W uzasadnieniu wniosku skarżący ograniczył się do wskazania, że w jego ocenie występują uzasadnione wątpliwości odnośnie bezstronności ww. sędziów, co powoduje konieczność ich wyłączenia.
Ze znajdujących się w aktach sprawy oświadczeń sędziów, których dotyczy wniosek wynika, że w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 18 i art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), uzasadniające wyłączenie tych sędziów od udziału w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] zważył, co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia sędziego z mocy samego prawa, o czym stanowi art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.), dalej "p.p.s.a.", wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mógłby wywołać wątpliwości, co do bezstronności sędziego. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonych sędziów i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione.
Celem instytucji wyłączenia sędziego jest realizacja konstytucyjnego prawa obywateli do rozpatrzenia sprawy przez niezawisły i bezstronny sąd (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP). Bezstronność sądu jest też elementem prawa do przeprowadzenia rzetelnego postępowania sądowego w rozumieniu art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz art. 14 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych. Także orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na temat bezstronności sędziego w świetle art. 6 ust. 1 wyżej powołanej Konwencji wyraźnie wskazuje na konieczność unikania sytuacji stwarzających wątpliwości, co do bezstronności sędziego. Naruszenie jednak tego przepisu w kontekście podejmowania przez tego samego sędziego czynności na różnych etapach określonego postępowania Europejski Trybunał rozpatruje kazuistycznie, z uwzględnieniem okoliczności konkretnej sprawy.