Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. w przedmiocie podatku akcyzowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2016 r. przy udziale - sprawy ze skargi J. S. (S.) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: 1) umorzyć postępowanie sądowe; 2) zwrócić skarżącemu kwotę 984 złote (słownie: dziewięćset osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem wpisu od skargi.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. J. S. złożył skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] r. nr [...] określającą wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym za sierpień 2013 r.

Pismem z [...] r., odczytanym na rozprawie w dniu 22 stycznia 2016 r. pełnomocnik strony skarżącej cofnął skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej p.p.s.a.) skarżący może rozporządzać skargą, co oznacza, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego cofając skargę.

Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba że zmierzałoby to do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętej wadą nieważności. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że cofnięcie skargi stanowi wyraz rezygnacji strony z kontynuowania wszczętego przez nią postępowania przed sądem administracyjnym (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 159).

Z art. 60 P.p.s.a. wynika, że Sąd rozpoznający wniosek strony skarżącej w przedmiocie cofnięcia skargi dokonuje w określonych granicach merytorycznej kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia. Sąd ten bowiem musi mieć na względzie by cofnięcie skargi nie zmierzało do obejścia prawa, jak również by wskutek cofnięcia skargi nie pozostały w obrocie prawnym akty lub czynności organów administracji dotknięte wadą nieważności. Tok postępowania sądowego po cofnięciu skargi nie leży zatem w pełni w dyspozycji strony, lecz zależy od wyników dokonanej przez Sąd merytorycznej oceny we wskazanym zakresie. Ratio legis tego rozwiązania wiąże się z umożliwieniem wyeliminowania z obrotu prawnego aktów objętych wadą rażącego naruszenia prawa i nieuznaniem za skuteczne tych czynności, które mają na celu wywołanie skutku niezgodnego z prawem.

Po zbadaniu niniejszej sprawy Sąd uznał, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne.

Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.

Zgodnie z art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego. Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanego przepisu Sąd orzekł jak w punkcie 2 postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej