Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Apollo po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Cementowni "A." SA w O. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie likwidacji zakładu górniczego postanawia: oddalić wniosek o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wyroku.
Wyrokiem z dnia 9 lipca 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1828/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w [...] z dnia [...] r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w [...] z dnia [...] r., znak: [...], nakazującą Cementowni "A" S.A. w O. zlikwidować część byłej Kopalni [...] "B" Cementowni " A " w O. obejmującą wyrobisko górnicze " C", znajdujące się na działce nr [...], km.[...], obręb O., o powierzchni [...] ha - pomiędzy ul. [...] (część zachodnia), a ul. [...] w O., w terminie do dnia [...] r.
Wnioskiem z dnia [...] r. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w [...] wniósł o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści powyższego wyroku zamykające się w dwóch sformułowanych we wniosku pytaniach:
"Czy zdaniem Sądu organy nadzoru górniczego w przedmiotowej sprawie nie dopełniły obowiązku uzgodnienia decyzji nakazującej likwidację zakładu górniczego lub jego oznaczonej części z wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta?
Czy wyjaśnienie kwestii, czy strona skarżąca w przedmiotowej sprawie jest następcą podmiotu prowadzącego działalność w spornym wyrobisku w sensie faktycznym i/lub prawnym jest zdaniem Sądu tożsame z wyjaśnienie, "czy sporne wyrobisko położone jest w obrębie istniejącego zakładu górniczego, czy poza nim i czy w odniesieniu do tego wyrobiska, będącego częścią obszaru górniczego doszło do jego wygaszenia lub wygaszenia koncesji?"
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270), daj określanej skrótem p.p.s.a.) sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, a postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Możliwość i potrzeba dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy treść wyroku może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej lub sposobu jego wykonania. Wykładnia wyroku nie może jednak prowadzić do uzupełnienia podjętego rozstrzygnięcia przez poszerzenie go o inne elementy, ani też do formułowania przez sąd dodatkowych motywów podjętego rozstrzygnięcia lub modyfikacji motywów poprzednio wskazanych. Przedmiotem wykładni mogą być jedynie rzeczywiste wątpliwości co do istoty rozstrzygnięcia zawartego w sentencji orzeczenia, a nie udzielanie odpowiedzi na kreowane przez stronę pytania; za szczególnie pozbawione podstaw prawnych uważa się domaganie się przez stronę dokonania wykładni wyroku stanowiące w istocie polemikę z odmiennym, niż oczekiwała strona, stanowiskiem sądu zaprezentowanym w orzeczeniu ((por. J.P. Tarno, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. LexisNexis 2010, teza 1 do art. 157, s. 376 oraz M. Jagielska, J. Jagielski, R. Stankiewicz, w: R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. C.H.Beck 2011, Nb 2, 4, 5, 7 i 9, s. 562-563 do art. 158) i powołane tam orzecznictwo sądów administracyjnych.