Starszy referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Jolanta Skowronek po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółka jawna w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązań w podatku akcyzowym w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie z kosztów sądowych postanawia: zwolnić stronę skarżącą od każdorazowej opłaty sądowej w części przekraczającej kwotę 100,00 zł (słownie: sto złotych), a w pozostałym zakresie odmawia przyznania prawa pomocy.
W treści złożonego na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżąca Spółka domagała się zwolnienia z kosztów sądowych.
W jego uzasadnieniu podała, że zajmowała się sprzedażą paliw. Działalność tą na skutek prowadzonego przez organy postępowania zawiesiła. Na razie nie ma możliwości jej ponownego uruchomienia. Jej wspólnik D.M. nie osiąga żadnych dochodów. Wprawdzie zamieszkuje pod dwoma adresami, jednak pozostaje na utrzymaniu żony, której dochody wynoszą ok. 2.000,00 zł brutto, podczas gdy koszty utrzymania całej rodziny to ok. 1.100,00 zł, jako że syn B. nie osiąga żadnych dochodów (vide: oświadczenie zawarte w aktach o sygn. III SA/Gl 456/16).
Ponieważ rubryki od 6-10 formularza pozostały niewypełnione, pismem z 25 maja 2016 r. referendarz sądowy wezwał skarżącą Spółkę do uzupełnienia i uprawdopodobnienia zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy danych poprzez nadesłanie stosownych dokumentów źródłowych obrazujących jej sytuację finansową oraz jej wspólników.
W odpowiedzi na powyższe do akt sprawy nadesłano:
- oświadczenie o stanie rodzinnym i majątkowym wspólnika J.J. złożone na druku PPPr;
- kserokopie składanych przez wspólników zeznań podatkowych za 2015 r. (PIT-36L i PIT-36) wraz z załącznikami PIT-B;
- informacje o posiadanych przez Spółkę rachunkach bankowych wraz z potwierdzeniem salda;
- ostatnie sprawozdanie finansowe Spółki za 2009 r.
Dodatkowo w piśmie z 13 czerwca 2016 r. oświadczono, że wobec Spółki nie jest prowadzone postępowanie likwidacyjne bądź upadłościowe. Spółka nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości podanej jako jej siedziba. Nie ponosi też żadnych wydatków związanych z eksploatowaniem, albowiem umowa najmu została jej wypowiedziana. Zaświadczenia wystawione przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w B. dotyczące złożonych przez wspólników Spółki A zeznań podatkowych PIT-36 i PIT-36L za lata 2014/2015 oraz ostatniej deklaracji VAT-7 za marzec 2015 r. zostały nadesłane - po ich wystawieniu - przy piśmie z dnia 21 czerwca 2016 r.
Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej okoliczności zważono, co następuje.
Stosownie do treści art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - zwanej dalej w skrócie "p.p.s.a.") osobie prawnej lub innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym - obejmującym zgodnie z art. 245 § 3 ustawy p.p.s.a. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmującym tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego - gdy ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
W tym miejscu należy zauważyć, że przywołany przepis stanowi odstępstwo od generalnej zasady odpłatności wymiaru sprawiedliwości obowiązującej w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym, w myśl której strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 ustawy p.p.s.a.), zatem jego stosowanie może mieć miejsce jedynie w takich sytuacjach, kiedy uzasadnione jest zapewnienie stronie skarżącej - prawa do sądu pod warunkiem, że ta wykaże, tj. udowodni w sposób wystarczająco przekonujący istnienie okoliczności uzasadniających zwolnienie jej z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, w tym należnego od wniesionej skargi wpisu sądowego. Z regulacji zawartej w art. 246 § 2 pkt 2 ustawy p.p.s.a. wypływa bowiem jednoznaczny wniosek, iż to na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania w znaczeniu udowodnienia, przedstawienia czegoś w sposób przekonujący, unaocznienia (por. Słownik języka polskiego pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, tom III, Wydawnictwo Naukowe PWN, Sp. z o.o. - Warszawa 1978, wydanie IX z 1994 r., str. 805), że osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna ubiegająca się o prawo pomocy nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Tym samym rozstrzygnięcie złożonego wniosku zależy w gruncie rzeczy od tego, co zostanie przez wnioskodawcę udowodnione (por. J.P.Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi". Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004 r., str. 319).