Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Anna Apollo, Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant Starszy referent Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi K.D. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odebrania amunicji i dokumentów potwierdzających legalność posiadania broni postanawia: 1) umorzyć postępowanie sądowe; 2) zwrócić stronie skarżącej uiszczony wpis od skargi w kwocie 200 (dwieście) złotych. .
Pismem z dnia 18 lipca 2019 r. K. D. (dalej: strona, skarżący) złożył do tut. Sądu skargę na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji z [...] r. polegającą na odebraniu mu amunicji i dokumentu potwierdzającego legalność posiadania broni.
Pismem z dnia 12 grudnia 2019 r. pełnomocnik strony złożył oświadczenie o cofnięciu skargi, wnosząc jednocześnie o umorzenie postępowania i zwrócenie skarżącemu wpisu od cofniętego pisma w wysokości 200 zł, na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. dalej p.p.s.a.).
Na zakończenie wskazał, że cofnięcie skargi nie zmierza do obejścia prawa i nie powoduje utrzymania w mocy czynności dotkniętej wadą nieważności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 60 p.p.s.a. skarżący może rozporządzać skargą, co oznacza, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego cofając skargę, co w niniejszej sprawie uczynił.
Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba że zmierzałoby to do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętej wadą nieważności. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że cofnięcie skargi stanowi wyraz rezygnacji strony z kontynuowania wszczętego przez nią postępowania przed sądem administracyjnym (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 159).
Z art. 60 p.p.s.a. wynika, że Sąd rozpoznający wniosek strony skarżącej w przedmiocie cofnięcia skargi dokonuje w określonych granicach merytorycznej kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia. Sąd ten bowiem musi mieć na względzie by cofnięcie skargi nie zmierzało do obejścia prawa, jak również by wskutek cofnięcia skargi nie pozostały w obrocie prawnym akty lub czynności organów administracji dotknięte wadą nieważności. Tok postępowania sądowego po cofnięciu skargi nie leży zatem w pełni w dyspozycji strony, lecz zależy od wyników dokonanej przez Sąd merytorycznej oceny we wskazanym zakresie. Ratio legis tego rozwiązania wiąże się z umożliwieniem wyeliminowania z obrotu prawnego aktów objętych wadą rażącego naruszenia prawa i nieuznaniem za skuteczne tych czynności, które mają na celu wywołanie skutku niezgodnego z prawem. Po zbadaniu sprawy Sąd uznał, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne.
Tym samym Sąd działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzekł jak w punkcie 1 postanowienia. Zgodnie zaś z art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego. Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanego przepisu Sąd orzekł jak w punkcie 2 postanowienia.