Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman po rozpoznaniu w dniu 23 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...][...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w kwestii wniosku strony skarżącej do przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
W piśmie datowanym na dzień [...] r. A. K. złożyła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z [...] r. nr [...][...], w przedmiocie podatku od towarów i usług. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 14 lipca 2014 r. skarżąca wezwana została do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia. Pomimo dwukrotnego awizowania (w dniach 21 i 29 lipca 2014 r.) wezwanie to nie zostało odebrane przez skarżącą. Nie uiszczono też wpisu od skargi, dlatego postanowieniem z 4 września 2014 r., doręczonym skarżącej, w dniu 25 września 2014 r., Sąd odrzucił skargę.
Pismem datowanym na 2 października 2014 r. i tego samego dnia złożonym w urzędzie pocztowym, skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu, jednocześnie uiszczając wymaganą opłatę. W uzasadnieniu powołała się na fakt, że w okresie biegu terminu przewidzianego na odbiór korespondencji przebywała na zwolnieniu lekarskim (na dowód tej okoliczności dołączyła kserokopie recepty), spowodowanym wypadkiem. Ponadto zawoziła swojego męża na rehabilitację. Skarżąca nie mogła podjąć korespondencji skierowanej do niej w miejscu zamieszkania. Nie otrzymała zawiadomienia o pozostawieniu przesyłki w placówce pocztowej, nie została również poinformowana o dwukrotnym awizowaniu postanowienia z 4 września 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jak stanowi art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zgodnie z 86 § 1 P.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym w terminie bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu; postanowienie to może zapaść na posiedzeniu niejawnym. Stosownie natomiast do art. 87 § 1 i 4 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu; równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Art. 88 P.p.s.a. stanowi natomiast, że wniosek spóźniony lub niedopuszczalny z mocy ustawy sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W przedmiotowej sprawie wniosek strony skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie.
Należy w pierwszej kolejności zauważyć, że skarżąca pozostawała na zwolnieniu lekarskim w okresie od 18 lipca 2014 r. do 3 sierpnia 2014 r. a termin przewidziany na uiszczenie wpisu od skargi biegł między 4 a 11 sierpnia 2014 r. Skarżąca sama zresztą przyznaje, że choroba uniemożliwiła jej nie tyle uiszczenie wpisu, ile odbiór przesyłki z Sądu. Dlatego też uznać należy, że jedyną przyczyną uchybienia terminu była niewiedza o prowadzonym postępowaniu, stan ten ustał w dniu 25 września 2014 r., kiedy to skarżąca odebrała postanowienie o odrzuceniu skargi.
Należy w tym miejscu podkreślić, że w aktach sprawy znajduje się zwrotne potwierdzenie odbioru odpisu zarządzenia z 14 lipca 2014 r. Wynika z niego, że dwukrotnie podjęto próby doręczenia przesyłki, tj. w dniach 21 lipca 2014 r. i 29 lipca 2014 r., przy czym zawiadomienie w tym przedmiocie umieszczono w drzwiach mieszkania adresata. Takie zwrotne potwierdzenie odbioru podpisane i sporządzone przez pracownika placówki pocztowej, stanowi dokument urzędowy, tym samym przyjąć należy domniemanie zgodności jego treści ze stanem faktycznym. Skarżąca nie obaliła tego domniemania, ograniczając się jedynie w swoim wniosku do zaprzeczenia oświadczeniu doręczyciela. Jest faktem, że do przywrócenia terminu wystarczy uprawdopodobnienie okoliczności podniesionej we wniosku, jednak w bieżącej sprawie kluczowa dla sprawy okoliczność uprawdopodobniona nie została.
Należy zwrócić uwagę, że odpis postanowienia z 4 września 2014 r. został odebrany w dniu 25 września 2014 r., po uprzednim dwukrotnym awizowaniu, w dniach 15 i 23 września 2014 r., w urzędzie pocztowym a nie w miejscu zamieszkania skarżącej. Tym samym zasadny może być wniosek, że skarżąca dysponowała wiedzą o dwukrotnym awizowaniu tej konkretnej przesyłki, gdyż przyjęty przez operatora system pozostawiania korespondencji (w drzwiach adresata) okazał się skuteczny. Warto podkreślić, że skarżąca nie podniosła w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu, w jaki sposób i kiedy dowiedziała się o nieskutecznej próbie awizowania tej przesyłki.
Wobec powyższego na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. Sąd orzekł jak na wstępie.