Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2008r., na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] Nr [...] w sprawie ustalenia wysokości stawki opłaty bazowej za odbiór i utylizację stałych odpadów komunalnych z terenu Miasta p o s t a n a w i a : o d r z u c i ć s k a r g ę
W dniu 16 stycznia 2007r. wpłynął wniosek skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Zarządzeniem z dnia 24 stycznia 2007r., sygn. akt III SA/Kr 1028/06 referendarz sądowy przekazał sprawę sądowi do rozpoznania w trybie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.).
Postanowieniem z dnia 27 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Kr 1028/06 tut. Sąd oddalił wniosek J. S. o przyznanie prawa pomocy z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarga została złożona na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, z którego treści wynika, że warunkiem skutecznego wniesienia skargi na uchwałę organu gminy jest wcześniejsze wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa, zaś brak takiego wezwania skutkuje niedopuszczalnością merytorycznego rozpoznania skargi na uchwałę i jej odrzucenie. Po zapoznaniu się z aktami sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że skarżący nigdy nie zwrócił się do Rady Miasta z wnioskiem o usunięcie naruszenia jego uprawnienia lub obowiązku przed wniesieniem skargi.
Z postanowieniem tym nie zgodził się J. S. składając zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 10 października 2007r., sygn. akt II GZ 120/07 oddalił zażalenie J. S. W uzasadnieniu NSA wskazał, iż podziela stanowisko sądu I instancji, albowiem skarżący nie wezwał Rady Miasta do usunięcie naruszenia jego uprawnienia lub obowiązku przed wniesieniem skargi, a tym samym nie dopełnił wszystkich ustawowych wymogów skutecznego wniesienia skargi. Mając powyższe na względzie skargę J. S. należało uznać za oczywiście bezzasadną i w konsekwencji oddalić wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy.
Pismem z dnia 26 października 2007r. J. S. został wezwany do uiszczenia wpisu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Z dowodu doręczenia wezwania wynika, że skarżący osobiście odebrał wezwanie w dniu 05.11.2007r. Termin do uiszczenia wpisu upłynął w dniu 12.11.2007r. Z adnotacji urzędowej wynika, że do dnia 11 lutego 2008r. opłata nie wpłynęła.
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że w zakreślonym terminie opłaty nie uiszczono, a przeto na mocy art. 220 § 3 p.p.s.a. w związku z art. 58 § 3 p.p.s.a. orzekł - jak w sentencji.