Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta w sprawie ustalenia wysokości górnych stawek opłat za usunięcie komunalnych odpadów ciekłych i stałych z nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Kisiel po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 marca 2008 r. sprawy ze skargi J. S. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] nr [...] w sprawie ustalenia wysokości górnych stawek opłat za usunięcie komunalnych odpadów ciekłych i stałych z nieruchomości postanawia: ODRZUCIĆ SKARGĘ

Uzasadnienie

W dniu 16 stycznia 2007 r. wpłynął wniosek skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Zarządzeniem z dnia 24 stycznia 2007 r., sygn. akt [...] referendarz sądowy przekazał sprawę sądowi do rozpoznania w trybie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) uznając skargę za oczywiście bezzasadną.

Postanowieniem z dnia 27 lutego 2007 r., sygn. akt [...] tut. Sąd oddalił wniosek J. S. o przyznanie prawa pomocy z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarga została złożona na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, który uzależnia dopuszczalność skargi na uchwałę organu gminy od uprzedniego bezskutecznego wezwania organu do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego. Brak takiego wezwania skutkuje odrzuceniem skargi. Ponieważ brak dowodu skierowania takiego wezwania, wiec oczywista jest niedopuszczalność skargi w tej sprawie. Konsekwencją było oddalenie wniosku J. S. o przyznanie mu prawa pomocy.

Z postanowieniem tym nie zgodził się J. S. składając zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 10 października 2007 r., sygn. akt [...] oddalił zażalenie J. S. W uzasadnieniu NSA wskazał, iż podziela stanowisko sądu I instancji, albowiem skarżący nie wezwał Rady Miasta do usunięcie naruszenia jego uprawnienia lub obowiązku przed wniesieniem skargi, a tym samym nie dopełnił wszystkich ustawowych wymogów skutecznego wniesienia skargi. Mając powyższe na względzie skargę J. S. należało uznać za oczywiście bezzasadną i w konsekwencji oddalić wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy.

Pismem z dnia 26 października 2007 r. J. S. został wezwany do uiszczenia wpisu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Z dowodu doręczenia wezwania wynika, że skarżący osobiście odebrał wezwanie w dniu 5 listopada 2007 r. co wyznaczyło upływ terminu do uiszczenia wpisu na dzień 12 listopada 2007 r. Do dnia 11 lutego 2008 r. opłata nie wpłynęła.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 220 § 3 w związku z art. 58 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz.1270, zm.: Dz. U. 2004, nr 162, poz.1692 oraz 2005, nr 94, poz.788 i nr 169, poz. 1417 i nr 250, poz. 2118 oraz 2006, nr 38, poz. 268 i nr 208, poz.1536 i nr 217, poz. 1590 oraz 2007, nr 120, poz. 818, nr 121, poz. 831, nr 221, poz. 1650).

Strona 1/1