Kraków, dnia 13lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 13lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata W.K. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skarg K.P. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 28 lipca 2011 r., nr [....] , z dnia 27 lipca 2011 r. nr nr [....] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłków celowych postanawia przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata W.K. Kancelaria Adwokacka ul. [....] w K. kwotę 720,00 (słownie: siedemset dwadzieścia) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.
Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt III SA/Kr1159/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi K.P. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 28 lipca 2011 r., nr nr [....] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłków celowych.
Na złożonym następnie przez skarżącego wniosek, postanowieniem z dnia
6 czerwca 2012 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie na jego rzecz adwokata.
Pismem z dnia 6 lipca 2012 r. dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w K. zawiadomił Sąd, że pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego K.P. został wyznaczony adwokat W.K. , wykonujący zawód w Kancelarii Adwokackiej w K. , [....] .
Pełnomocnik ten sporządził skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 kwietnia 2012 r., która została rozpoznana przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w dniu
25 października 2013 roku. Jak wynika z protokołu, pełnomocnik nie uczestniczył w rozprawie przed NSA.
W skardze kasacyjnej pełnomocnik skarżącego wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu na rzecz skarżącego, które nie zostały pokryte ani w całości, ani w części.
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2013 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie przyznał adwokatowi W.K. od Skarbu Państwa kwotę 120 zł, podwyższoną o należny podatek VAT tytułem nieopłaconej, przyznanej z urzędu pomocy prawnej.
Od powyższego postanowienia adwokat W.K. wniósł w terminie sprzeciw. W ocenie odwołującego się, błędnie orzeczono o kosztach pomocy prawnej, bowiem reprezentował on skarżącego w czterech różnych sprawach w znaczeniu materialnoprawnym, zaś wynagrodzenie przyznano mu za jedną sprawę. Ponadto zdaniem adw. W.K. , Sąd dokonał wadliwej wykładni przepisu § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn.,Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W związku z powyższym, na skutek prawidłowo wniesionego przez adwokata W.K. sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia
19 grudnia 2013 r., postanowienie to utraciło moc, a sprawa podlega ponownemu rozpoznaniu przez Sąd.
Stosownie do art. 250 P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Nadto, zgodnie z art. 209 P.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, 203 i 204 P.p.s.a.