Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 24 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. B. z 28 sierpnia 2018 r. o zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 1 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy wywołane wnioskiem skarżącego z 28 sierpnia 2018 r.
W dniu 28 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego sądu sporządzony na obowiązującym formularzu PPF wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 249a ppsa postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie takiego wniosku stało się zbędne.
W realiach niniejszej sprawy mamy do czynienia z taką sytuacją.
Po pierwsze. Strona korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie art. 239 §1 pkt. 1 lit. c) ppsa (vide: zarządzenie z 3.10.2017 r. k. 1).
Po drugie. Na rzecz skarżącego ustanowiono już adwokata (vide: postanowienie z 4 kwietnia 2018 r. sygn. j.w. k. 87), którego Okręgowa Rada Adwokacka ustanowiła obecnie w osobie mecenasa R. P. (k. 97). Wyznaczony adwokat sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej (k. 101-130). W świetle tych ustaleń przyznanie skarżącemu po raz kolejny prawa pomocy w takim samym zakresie nie jest możliwe, gdyż prawo to zostało już skonsumowane (por. także post. NSA z 8.11.2007 r. I OZ 795/07 oraz postanowienie WSA w Szczecinie II SA/Sz 24/08).
Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.