Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia z dnia 1 lutego 2013 r. w dniu 12 listopada 2013 r. w sprawie ze skargi A. S. w przedmiocie wznowienie postępowania w sprawie III SA/Kr 323/10 postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie postanowieniem z dnia 1 lutego 2013r. umorzył postępowanie o przyznanie prawa pomocy wywołane wnioskiem skarżącej. W uzasadnieniu referendarz WSA powołał się na okoliczność, że w sprawie III SA/Kr 323/10 skarżącej przyznano prawo pomocy obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu, które nie zostało cofnięte. W myśl natomiast uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. akt II GPS 2/10 "Prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości lub ustanowienia adwokata przyznane stronie w sprawie ze skargi, na podstawie art. 244 i art. 245 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi obejmuje postępowanie ze skargi o wznowienie postępowania w tej sprawie. Postanowienie powyższe zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 19 lutego 2013 r. W dniu 31 października 2013 r. A. S. złożyła zażalenie na powyższe postanowienie, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia. Skarżąca podała, że skomplikowany charakter sprawy oraz nieznajomość przepisów prawa uniemożliwiają jej samodzielną obronę swoich praw. Zarzuciła nadto, że z powodu braku profesjonalizmu pełnomocnika przysługuje jej prawo rezygnacji z wyznaczonego adwokata i wniosła o wyznaczenie innego pełnomocnika., oraz o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Stosownie do § 4 tego przepisu równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Stosownie do powyższej regulacji, oraz do treści art. 259 § 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt. 7 p.p.s.a. pismo skarżącej z dnia 31 października 2013 r. należało potraktować jako wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza WSA z dnia 1 lutego 2013 r. o umorzeniu postępowania w sprawie przyznania skarżącej prawa pomocy, wniesiony wraz ze sprzeciwem.
Wniosek powyższy nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak wynika z akt sprawy, odpis postanowienia Referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lutego 2013 r. wraz z uzasadnieniem doręczony został pełnomocnikowi, skarżącej w dniu 19 lutego 2013 r., co potwierdza zwrotne poświadczenie odbioru opatrzone tą datą i podpisem pełnomocnika skarżącej (k. 162 akt). Doręczenie pełnomocnikowi jest równoważne z doręczeniem postanowienia z dnia 1 lutego 2013 r. skarżącej. Zatem termin do wniesienia sprzeciwu od powyższego postanowienia upłynął w dniu 26 lutego 2013 r. We wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu skarżąca nie wskazała żadnych okoliczności, które mogłyby być zakwalifikowane przez sąd jako okoliczności usprawiedliwiające wniesienie przez skarżącą sprzeciwu z uchybieniem terminu do jego wniesienia i jednocześnie takie, za których wystąpienie skarżąca nie ponosi winy. Na takie okoliczności skarżąca w ogóle nie powołuje się. Uwagi dotyczące braku - zdaniem skarżącej - profesjonalizmu po stronie ustanowionego z urzędu pełnomocnika nie mogą stanowić podstawy uwzględnienia przez sąd wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Przyjęcie braku winy skarżącej (lub jej pełnomocnika) w uchybieniu terminu do wniesienia sprzeciwu musiałoby oznaczać, że zaistniały całkowicie niezależne od skarżącej (lub pełnomocnika) i nieprzewidywalne okoliczności, którym nie można było zapobiec przy dołożeniu maksimum staranności. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 lipca 2013 r. sygn. akt II OZ 530/13 (LEX nr 1346763) : "Z brakiem winy mamy do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony, która uchybiła terminowi i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu".
Ubocznie jedynie wskazać należy, że sąd przyznając prawo pomocy w postaci ustanowienia adwokata lub radcy prawnego nie wyznacza osoby konkretnego pełnomocnika, ale występuje jedynie do właściwego organu samorządu zawodowego o wyznaczenie konkretnego adwokata lub radcy prawnego. Nie rozpoznaje także żadnych zastrzeżeń co do sposobu reprezentowania osoby, której przyznane zostało prawo pomocy, ani wniosków, których przedmiotem są żądania zmiany osoby pełnomocnika. Kwestie te rozstrzygają właściwe organy samorządu zawodowego -w przypadku skarżącej - Okręgowa Rada Adwokacka.
Skoro więc skarżąca nie uprawdopodobniła, iż w stosunku do niej zachodzą przesłanki do zastosowania wyjątkowej instytucji, jaką jest przywrócenie terminu, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 86 § 1 oraz art. 87 § 2 ppsa.