Kraków, dnia 13 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 13 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 maja 2014 r. nr [ ] w przedmiocie uznania zażalenia za uzasadnione postanawia odrzucić skargę.
M. O. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 maja 2014 r. nr [.....], którym organ ten uznał za uzasadnione zażalenie M. O. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy W. w sprawie jego wniosku z dnia 26 lutego 2014 r. o udzielenie pomocy finansowej na pokrycie czesnego w Niepublicznym Studium [.....] w O.
W uzasadnieniu skarżący podniósł, że organ odwoławczy nie rozpoznał istoty sprawy, czym dopuścił się naruszenia przepisu art. 138 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn., Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.).
W odpowiedzi na skargę SKO wniosło o jej odrzucenie, wskazując, że zaskarżone postanowienie wydane zostało na podstawie art. 37 K.p.a., który to przepis nie przewiduje żadnego środka zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, bowiem jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Badanie merytoryczne skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności pod względem formalnym. Dlatego też Sąd zobligowany jest do zbadania czy skarga nie zawiera braków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 1-6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.).
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Na podstawie art. 3 § 2 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sąd obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a.
Katalog skarg na określone w art. 3 § 2 P.p.s.a. działania organów administracji publicznej lub ich bezczynność, rozszerzają, stosownie do art. 3 § 3 P.p.s.a., przepisy ustaw szczególnych, które przewidują sądową kontrolę.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, wydane na podstawie art. 37 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn., Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm, dalej K.p.a.), uznające za uzasadnione zażalenie skarżącego na bezczynność organu I instancji w przedmiocie jego wniosku z dnia 26 lutego 2014 r.