Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. D. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: umorzyć postępowanie wywołane wnioskiem skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 2 czerwca 2010 r. skarżąca złożyła w tutejszym wojewódzkim sądzie administracyjnym pismo z prośbą o zwolnienie od kosztów sądowych. Zarządzeniem z tego samego dnia wezwano skarżącą o wypełnienie przesyłanego formularza PPF. Skarżąca w dniu 18 czerwca 2010 r. złożyła formularz. Ponieważ nie został przez stronę podpisany więc zarządzeniem z dnia 30 czerwca 2010 r. wezwano skarżącą o uzupełnienie tego braku formalnego i wypełnienie wskazywanych rubryk. W dniu 12 lipca 2010 r. skarżąca podpisała formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Następnie w dniu 20 lipca 2010 r. złożyła pismo z wyjaśnieniami, że formularz wniosku o prawo pomocy złożyła tylko dlatego, że jej go przysłano z sądu lecz jeśli składanie przez nią kolejnych wniosków o przyznanie prawa pomocy nie jest konieczne to prosi o ich wycofanie.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Skarżąca już wcześniej występowała z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata (vide: k. 138 i n. ). Na mocy postanowienia z dnia 16 kwietnia 2010 r. (k. 190 i n.) przyznano skarżącej adwokata z urzędu, umarzając jednocześnie postępowanie w zakresie zwolnienie od kosztów sądowych z uwagi na zwolnienie przedmiotowe (art art. 239 pkt. 1 lit. a ppsa). Zwolnienie przedmiotowe oznacza, że strona nie ma obowiązku wnoszenia w tym postępowaniu opłat sądowych ani ponoszenia wydatków (art. 241 ppsa). Nadto, nie można tracić z pola widzenia wyjaśnień skarżącej zwartych w piśmie z dnia 20 lipca 2010 r. i jej prośby o wycofanie wniosku. Refleksem bowiem uregulowania zwartego w przepisie art. 243 §1 ppsa pozostaje to, że rozpatrzenie wniosku zależy od tego, czy strona wniosek ten podtrzymuje.
Mając to wszystko na względzie orzeczono jak w sentencji działając na podstawie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.