Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu Z. Ś. od postanowienia Referendarza Sądowego z dnia 12 stycznia 2016 r. umarzającego postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych oraz oddalającego wniosek o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi Z. Ś. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania postanawia utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
Z. Ś. w złożonym na urzędowym formularzu PPF wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z dwiema córkami, w skład majątku wchodzi mieszkanie o powierzchni 41 m 2 a dochód gospodarstwa domowego oszacował na "0" złotych.
Referendarz Sądowy postanowieniem z dnia 12 stycznia 2016 r. umorzył postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych ze względu na obowiązujące w zakresie spraw z pomocy społecznej zwolnienie ustawowe oraz oddalił wniosek o ustanowienie adwokata, uznając, że skarżący nie uzasadnił w sposób wystarczający złożonego wniosku o prawo pomocy.
Skarżący złożył od powyższego postanowienia skutecznie sprzeciw, podnosząc, że jest osobą bezrobotną i ma na utrzymaniu dwójkę małych dzieci. W dacie złożenia wniosku o pomoc nie pobierał zasiłku dla osób bezrobotnych.
Sąd wezwał skarżącego w dniu 16 lutego 2016 r., w wykonaniu zarządzenia Sędziego z dnia 15 lutego 2016 r., do uzupełnienia wniosku o prawo pomocy poprzez udokumentowanie miesięcznych wydatków związanych z utrzymaniem rodziny skarżącego przez nadesłanie kserokopii rachunków i faktur obrazujących wysokość czynszu, opłat za energię elektryczną, gaz lub innych opłat za media za ostatni okres rozliczeniowy, jak również stałych opłat innego rodzaju (np. związanych z leczeniem), wskazanie źródeł utrzymania skarżącego oraz jego rodziny, w tym przedłożenie stosownych zaświadczeń lub oświadczeń o wysokości dochodu, przedłożenie zaświadczenia z właściwego urzędu pracy o nadaniu skarżącemu statusu osoby bezrobotnej, przedłożenie kserokopii decyzji o przyznaniu zasiłków lub innych świadczeń dla skarżącego lub członków jego rodziny, przedłożenie wyciągu z rachunku bankowego skarżącego obrazującego historię transakcji w ciągu trzech ostatnich miesięcy.
Skarżący odpowiedział Sądowi na piśmie z dnia 1 marca 2016 r., że dokumenty związane z płatnościami za media znajdują się w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej, skąd ma zakaz ich odebrania. Podał, że nie przyznano mu świadczeń z pomocy społecznej, nie posiada statusu osoby bezrobotnej, nie posiada rachunku bankowego a na koniec polecił Sądowi zwrócenie się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o żądaną od niego dokumentację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 259 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), od postanowień dotyczących prawa pomocy przysługuje środek zaskarżenia w postaci sprzeciwu. Zgodnie z art. 260 § 1 rozpoznając taki sprzeciw sąd wydaje postanowienie, w którym kwestionowane orzeczenie zmienia albo utrzymuje w mocy, o czym orzeka na posiedzeniu niejawnym. W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (§ 2).