Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 23 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego L. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2015 r. sygn. III SA/Kr 1239/14 w sprawie ze skarg K. Ś. na postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 maja 2014 r. nr [....], z dnia 6 maja 2014 r. nr [....], z dnia 6 maja 2014 r. nr [....], w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz na postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 maja 2014 r. nr [....], z dnia 6 maja 2014 r. nr [....], z dnia 6 maja 2014 r. nr [....], z dnia 6 maja 2014 r. nr [....], w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz radcy prawnego L. K., Kancelaria Radcy Prawnego przy ul. [ ] w M. kwotę 420 zł (czterysta dwadzieścia złotych) tytułem pomocy prawnej udzielonej z urzędu w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2015 r. sygn. III SA/Kr 1239/14, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług obowiązująca w dniu orzekania o tych opłatach.
Ustanowiony dla skarżącego radca prawny L. K. wyznaczony przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w piśmie datowanym na dzień 26 sierpnia 2015 r. wniosła o przyznanie kosztów nieopłacanej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu tytułem sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wedle norm przepisanych. Oświadczyła, że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części. Przedłożyła sporządzoną przez siebie opinię oraz dowód jej nadania na adres skarżącego.
Z urzędu stwierdza się, że za czynności podjęte przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji wyznaczona radca prawny otrzymała tytułem należnego wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy kwotę 1680 zł (k. 126).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w § 16 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W przedmiotowej sprawie oświadczenie tej treści zostało złożone przez radcę prawnego.
Stosownie do § 2 ust.1 ww. rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy radcy prawnego, a także charakter sprawy i wkład pracy radcy prawnego w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasądzenia tej opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4, natomiast stawki minimalne w postepowaniu przed sądami administracyjnymi określa § 14.
Za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej radcy prawnemu, który prowadził sprawę w I instancji, przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki minimalnej obowiązującej w postępowaniu przed I instancją tj. w wysokości 120 zł stosownie do § 14 ust. 2 pkt. 2 lit. b. w związku z ust.2 pkt. 1 lit. c) powołanego rozporządzenia.
W rozpoznawanej sprawie Sąd połączył sześć spraw pod sygn. III SA/Kr 1239/14 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia (k. 125), co nie pozbawia połączonych spraw ich odrębności oraz nie zmienia faktu, że łącznie rozpoznawane i rozstrzygane sprawy są nadal samodzielnymi sprawami (por. H. Knysiak-Molczyk komentarz do art. 111 Lex Polonica oraz wyrok NSA z 1.04.2010 r. II OSK 2060/09 a także postanowienie NSA z 10.06.2008 r. II FZ 231/08). Oznacza to, że w każdej z tych spraw należne byłoby wynagrodzenie dla pełnomocnika.
Zauważyć jednak należy, że w dniu 15 sierpnia 2015 r. wszedł w życie przepis art. 250 § 2 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi , zgodnie z którym w uzasadnionych przypadkach sąd może obniżyć wynagrodzenie.
Mając na uwadze nakład pracy w postępowaniu po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji ustanowionego w niniejszej sprawie pełnomocnika, Sąd stosownie do przytoczonego art. 250 § 2 tej ustawy obniżył o połowę wynagrodzenie należne radcy prawnemu za sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej ustalając opłatę za tę czynność w wysokości określonej w sentencji tj. w kwocie 420 zł. Na mocy § 2 ust. 3 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r., ustalona w ten sposób opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.