Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 października 2012 r. sprawy ze skargi M. Z. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia 17 maja 2012 r., Nr [...] w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej postanawia: odrzucić skargę
Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska orzeczeniem Nr [...] z dnia [...] 2012 r. w sprawie zdolności do zawodowej służby wojskowej i inwalidztwa - uznała skarżącego, starszego szeregowego M. Z. za trwale niezdolnego do zawodowej służby wojskowej - kategoria "N".
Ponadto uznano, że stwierdzone u skarżącego schorzenia nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, a także zaliczono skarżącego do III grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia. Stwierdzono, również, że inwalidztwo istnienie od dnia 3 lutego 2012 r. Od powyższego orzeczenia skarżący wniósł odwołanie.
Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 17 maja 2012 r. Nr [...] uchyliła zaskarżone orzeczenie TWKL i orzekła co do istoty sprawy, uznając iż skarżący jest niezdolny do zawodowej służby wojskowej - kat. "N", oraz że rozpoznane u niego schodzenia nie pozostają w związku ze służbą wojskową. Ponadto zaliczono skarżącego do II grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia i stwierdzono, że inwalidztwo to istnienie od lutego 2012 r.
W pouczeniu organ wskazał, że od decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego, jednakże skarga nie przysługuje w zakresie ustalenia grupy inwalidztwa i jego związku lub braku związku ze służbą wojskową oraz związku lub braku związku chorób i schorzeń ze służba wojskową.
Skarżący wniósł skargę na powyższe orzeczenie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Skarżący zaskarżył orzeczenie w zakresie braku związku istniejących u niego schorzeń ze służbą wojskową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
W myśl art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a. . Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Odrzucenie skargi z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego następuje w szczególności wówczas, gdy skarga dotyczy aktu lub czynności nieobjętych zakresem właściwości sądów administracyjnych (art. 3 § 2 i 3 oraz art. 4 p.p.s.a.) lub gdy dotyczy sprawy wyłączonej z właściwości tych sądów (art. 5 p.p.s.a.). Odrzucenie skargi z wymienionego powodu ma miejsce także w wypadku, gdy skarga została wniesiona w sprawie objętej właściwością sądów powszechnych.
Skarga podlega odrzuceniu, gdyż sprawa będąca przedmiotem zaskarżenia nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że istnieją dwie grupy orzeczeń wydawanych przez wojskowe komisje lekarskie. Zarówno w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 1998 r. sygn. OPS 8/97 (ONSA 1998, nr 2, poz. 39), jak i w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 27 października 1999 r. sygn. akt III ZP 9/99 (OSN APiUS 2000, nr 5, poz. 167) rozróżniono orzeczenia ustalające stan zdrowia danej osoby na potrzeby zaliczenia jej do określonej kategorii zdolności do służby wojskowej w celu jej powołania lub przyjęcia do odbycia tej służby albo zwolnienia ze służby oraz orzeczenia ustalające schorzenia (stan zdrowia) danej osoby i ich związek ze służbą wojskową dla celów odszkodowawczych, rentowych lub zaopatrzenia emerytalnego. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w postanowieniu z dnia 6 stycznia 2000 r. sygn. akt OSA 1/00 (ONSA 2001/2/47) orzekł, że od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej w zakresie dotyczącym oceny stanu zdrowia żołnierza i ustalenia związku stwierdzonych schorzeń ze służbą wojskową do celów odszkodowawczych lub zaopatrzenia emerytalnego (rentowego), skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje.
Orzeczenia ustalające związek schorzeń ze służbą nie podlegają kontroli sądowoadministracyjnej. Orzeczenia w tym zakresie wydawane są na użytek innych postępowań (emerytalnych, rentowych, odszkodowawczych), w których właściwy jest sąd powszechny.
W niniejszej sprawie, zaskarżono orzeczenie komisji lekarskiej w zakresie rozstrzygnięcia o braku związku schorzeń stwierdzonych u skarżącego, ze służbą wojskową. Przedmiot sprawy należy zatem do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych. Sprawy takie zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 1964 r., nr 43, poz. 296 ze zm.), mają charakter spraw cywilnych, do których rozpoznania właściwe są sądy powszechne (art. 2).
Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a.