Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora transportu Drogowego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: "A" K. P. na decyzję Głównego Inspektora transportu Drogowego z dnia 28 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 listopada 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę K. P. na decyzję Głównego Inspektora transportu Drogowego z dnia 28 lipca 2011 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z uwagi na nie uzupełnienie braków formalnych skargi.

Pismem z dnia 29 grudnia 2011 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Skarżący we wniosku podniósł, że wykonując wezwanie sądu do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie, wysłał 2 egzemplarze podpisanej skargi na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżący wskazał, że jego pracownik, który zajmował się wysyłaniem korespondencji pocztowej, nie zwrócił uwagi, iż sprawa została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie i wysłał skargę na pierwotny adres sądu w Warszawie, bowiem pozostawał w przekonaniu, że sprawa toczy się przez Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie. Tym samym w ocenie skarżącego do uchybienia terminu doszło bez jego winy, a pomyłka pracownika nie może być elementem, który go obciąża. Dodatkowo skarżący wniósł o przesłuchanie pracownika zajmującego się wysyłką poczty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, zwanej dalej w skrócie - p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Stosownie do treści art. 87 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Zauważyć należy, że kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych. W tym też kontekście należy oceniać przesłankę braku winy. Przywrócenie terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku zawinienia w uchybieniu terminu można więc mówić wyłącznie wówczas, gdy skarżący przekracza termin pomimo dochowania należytej staranności w dbałości o własne sprawy i przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Wskazać ponadto należy, że pojęcie winy strony w uchybieniu terminu w postępowaniu sądowym obejmuje swym zakresem także winę osób trzecich, które strona upoważniła do dokonania określonej czynności (por. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dna 15 lipca 2010 r. sygn. akt II OZ 708/10).

Z informacji podanych przez skarżącego wynika, że jedyną okolicznością mającą uzasadnić przywrócenie terminu było mylne zaadresowanie przez jego pracownika przesyłki do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zamiast do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W ocenie Sądu, okoliczność ta nie może wyłączać winy w niezachowaniu terminu przez skarżącego. Skarżący powierzając dokonanie określonych czynności innej osobie, w tym przypadku pracownikowi zajmującemu się wysyłką korespondencji, także ponosi ryzyko związane z zachowaniem tej osoby. Zaznaczyć przy tym należy, że wszystkie wezwania kierowane do skarżącego w niniejszej sprawie pochodziły od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że okoliczności wskazane we wniosku o przywrócenie terminu nie spełniają przesłanek określonych w art. 86 p.p.s.a.. Zaznaczyć również należy, że sąd nie jest zobowiązany do przesłuchania świadka. Podkreślenia wymaga, że jeśli strona powoła środki dowodowe na okoliczność wykazania braku jej winy w uchybieniu terminowi procesowemu, to mogą to być wyłącznie środki mieszczące się w ramach art. 106 § 3 i 4 p.p.s.a., a zatem dowody z dokumentów oraz fakty powszechnie znane, podczas gdy wnioskowany dowód nie podlega przeprowadzeniu w postępowaniu sądowoadministracyjnym (por. postanowienia NSA z 21 listopada 2006 r., sygn. akt

I OZ 1546/06 oraz z 21 września 2010 r., sygn. akt II OZ 912/10).

Mając na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne