Kraków, dnia 26 września 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 26 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a przywrócić termin do uzupełnienia braku formalnego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Działający w imieniu skarżącego S. K. pełnomocnik z urzędu adwokat Ł. P. wniósł w dniu 5 września 2016 r. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego złożonego przez skarżącego osobiście wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.
Brak formalny dotyczył nieprzedłożenia przez skarżącego wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu - skargi na ww. decyzję.
Pełnomocnik skarżącego do złożonego przez siebie wniosku załączył skargę, wskazując w treści wniosku, że dowiedział się o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego z dniem 29 sierpnia 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a.).W piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.), a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.).Podstawowymi przesłankami, które warunkują przywrócenie terminu jest zatem zachowanie wymogu formalnego z art. 87 § 1 P.p.s.a. oraz stwierdzenie uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego.
Jeżeli strona jest reprezentowana przez pełnomocnika, termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu liczy się od czasu, kiedy pełnomocnik dowiedział się o uchybieniu terminu i mógł dokonać zamierzonej czynności procesowej, natomiast dla obliczenia tego terminu bez znaczenia jest data, w której sama strona dowiedziała się o tym i mogła tej czynności dokonać (por. postanowienie SN z 10 września 1971 r., I CZ 138/71, OSPIKA 1972, nr 3, poz. 50).
W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącego dowiedział się o uchybieniu przez skarżącego terminu do uzupełnienia braku formalnego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w dniu 29 sierpnia 2016 r. Zachował więc termin do wniesienia niniejszego wniosku, gdyż złożył go w siódmym dniu terminu, czyli w dniu 5 września 2016 r.
Kwestia zawinienia skarżącego w omawianym przypadku musi zostać rozpatrzona przez pryzmat ustanowienia pełnomocnika z urzędu po upływie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu przytoczonego postanowienia, "termin z tego ostatniego przepisu w razie zastępstwa strony przez pełnomocnika procesowego liczy się od czasu, kiedy pełnomocnik ten dowiedział się o uchybieniu terminu i już mógł dokonać zamierzonej czynności procesowej. Gdyby liczyć ten termin od dnia, kiedy sama strona już mogła dokonać czynności, to pozbawiona by została jednej z dogodności łączących się z wyręczeniem się pełnomocnikiem procesowym. Pozbawienie to nie leżało w intencji ustawodawcy".
Wobec powyższego, Sąd przywrócił skarżącemu termin do uzupełnienia braku formalnego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, działając na podstawie przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a.